سیدعلی خامنهای دومین رهبر انقلاب اسلامی ایران و یکی از بزرگترین عالمان شیعه در قرن معاصر است. ایشان با درگذشت امام خمینی (ره) در سال 1368 ه.ش به عنوان ولیّ فقیه حکومت اسلامی انتخاب گشتند و بیش از سی سال است که در این جایگاه خطیر قرار دارند. ایشان در دوران جوانی به کثرت مطالعه و هوش سرشار شهرت یافتند و بسیار زود به یکی از اساتید مبرّز معارف اسلامی در حوزه علمیه مشهد تبدیل گشت. تسلط ایشان بر زبان عربی سبب شد تا چند اثر مهم از جهان عرب را به فارسی ترجمه کند اما حصر و تبعید در دوران رژیم طاغوتی سبب شد تا نتواند تمامی برنامههای تالیفی و ترجمهای را به سرانجام برساند. پس از انقلاب نیز آیت الله خامنهای به عنوان یکی از یاران نزدیک امام خمینی (ره) که توان علمی و سیاسی خود را به اثبات رسانده در مناصب مهم حاکمیتی قرار گرفت. با این وجود، اشتغال به سیاست و ایستادن در سکان ریاست جمهوری و پس از آن رهبری انقلاب سبب نشد تا ایشان از دغدغههای فکری و علمی جدا بیافتند. ایشان سنت تدریس و مطالعه خود را در کنار تمامی کلان برنامههایشان زنده نگه داشتند. بیانات ایشان در جمع مردم و مسوولین گواه بر دانش فراوان و عمق اندیشه این مرد است که مبانی انقلاب اسلامی را تفسیر و توسعه داده و نهضت را تا به امروز زنده نگه داشته است. قرار گرفتن در جایگاه راهبری ملت، تخاطب با اقشار گوناگون و مواجهه با حوادث متعدد در طی این چند دهه سبب شده تا ایشان پیرامون موضوعات گسترده و متنوعی ایراد سخن نمایند و به عنوان مهمترین نظریهپرداز انقلاب اسلامی موضع خود را شفاف سازند. به همت برخی از پژوهشگران نظرات و دیدگاههای ایشان پیرامون هر موضوع گردآوری و تدوین گشته که حاصل آن تا به امروز بیش از صد کتاب شده است. مطالعه این کتب علاوه بر آن که خواننده را با منظومه فکری رهبر انقلاب آشنا میسازد، کمک میکند تا نگاهی تازه به جهان و مسائلش از منظر یکی از متفکران مکتب شیعی در قرن چهاردهم هجری داشته باشیم.