کتاب «انسان 250 ساله» مباحثی است از سیره فردی و سیاسی ائمه با استفاده از سلسله سخنرانی‌های حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای.

نگاه و دید این کتاب به جریان امامت، بررسی تاریخ جداگانه 11 نفر نیست. این کتاب با نگاهی کلی جریان امامت را به‌سان یک انسان 250 ساله می‌بیند که در عمل و رفتار و سیره، منسجم و متحد است. مجموعه حلقات انسان 250ساله فراخور سطح مخاطب، به سه حلقه تقسیم شده است. حلقه اول برای دانش‌آموزان نوجوان است که مفهوم انسان 250 ساله با مثال‌های متعدد تعریف می‌شود. حلقه دوم مناسب مطالعه تمام اقشار جامعه است که دوست دارند امامان معصوم را درست بشناسند. حلقه سوم اما برای محققین و علاقه‌مندان به مطالعه دقیق‌تر زندگی ائمه گردآوری شده است. این حلقه نگاه تحلیلی کامل‌تر و جزئی‌نگر به وقائع زندگی اهل‌بیت دارد. هر سه حلقه از این مجموعه مکمل یکدیگرند و در عین حال هیچ مطلب تکراری ندارند. برای فهم بهتر، لازم است از حلقه اول شروع کرده و مرحله به مرحله با سطح تحلیل پیش رفت.

از ویژگی مهم این کتاب می‌توان به چند نکته اشاره کرد

1-ارائه تحلیل یک‌جا از زندگی ائمه در طول حیات 250 ساله‌شان و بی‌نیاز کردن محققین از مراجعه به چندین منبع مختلف.

2-پاسخگویی به شبهاتی است که نسبت به سیره ائمه هدی به سبب برداشت غلط از آن، در افواه و اذهان وجود دارد.

3-پرهیز از پرداختن به نکات حاشیه‌ای است تا برای اقشار مختلف قابل استفاده باشد.

کتاب انسان 250 ساله، حلقه سوم، شامل یک بخش مقدماتی و چهار فصل است. بخش مقدماتی به غدیر و میراث رسالت و تعریف چهار دوره امامت اشاره می‌کند.

و چهار فصل کتاب شامل:

1-دوران اول امامت که دوره سکوت و هماری نام گرفته که از آغاز امامت مولا علی(علیه‌السلام) تا شروع خلافت ایشان است.

2-دوره دوم امامت با نام اقتدارهمراه با مظلومیت به دوران حکومت امیرالمؤمنین و دوره کوتاه حکومت امام حسن(علیهماسلام) می‌پردازد.

3-دوره سوم امامت را تلاش سازنده کوتاه مدت نامیدند و به صلح امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) و قیام عاشورا و درس‌های متعدد عاشورا اشاره می‌نماید.

4-دوره چهارم امامت که تلاش سازنده بلند مدت است به دوران شروع امامت حضرت سجاد(علیه‌السلام) تا پایان امامت و زندگی شریف امام حسن عسکری(علیه‌السلام) است. در این دوره به بحث شبکه تشیع بسیار توجه شده است.

در برشی از کتاب انسان 250 ساله می‌خوانیم :

درس قاطعیت و سازش ناپذیری و پایبندی به اصول اسلامی و به کتاب و سنت پیغمبر، یکی از خصوصیات بارز دوران حکومت امیرالمؤمنین است. البته در همه دوران زندگی اش، علی علیه السلام پایبند بود به قرآن و سنت و سازش ناپذیر بود با دشمنان منتها دوران حکومت یک خصوصیتی دارد. در دوران حکومت و هنگامی که انسان قدرت و حکومت را به دست می آورد معمولاً نظامها دچار مجامله کاری و محافظه کاری و سازش میشوند، اینجاست که نقش سازش ناپذیری امیرالمؤمنین معلوم میشود و پا گذاردن بر روی مصلحت اندیشیهای دروغین یا آنچه به نظر امیرالمؤمنین آن مصلحت اندیشی نادرست و غیر منطبق با اصول اسلامی می آید آشکار میشود. و در این ناسازگاری علی شاگرد پیغمبر است. خود پیغمبر، ناسازگارترین انسانی بود که در راه یک آرمان مقدس حرکت میکرد زندگی پیغمبر اسلام سراسر، «نه» در مقابل خواسته ها هوس ها تهدیدها و تطمیع ها بود؛ علی علیه السلام هم «نه» گفت . من دو مظهر از مظاهر سازش ناپذیری امیرالمؤمنین را برای شما بیان میکنم یکی سازش ناپذیری در مورد احکام اسلامی است