کتاب «منشور حکومت علوی» دربردارنده بیانات مقام معظم رهبری پیرامون هفت خطبه نهج البلاغه است. ایشان در دهه پنجاه که در مشهد حضور داشتند در کنار فعالیت‌هایی همچون تدریس در حوزه و تالیف کتاب؛ امام جماعت دو مسجد فعال و انقلابی امام حسن مجتبی (علیه السلام) و کرامت را نیز برعهده داشتند. یکی از برنامه‌های مداوم ایشان برای جوانان توضیح و تفسیر بیانات ناب و گهربار امیرالمومنین (علیه السلام) از کتاب نفیس نهج البلاغه بود. ایشان نسل جوان را به مطالعه این کتاب توصیه می‌کردند زیرا آن را یک گنجینه تمام نشدنی از معارفی می‌دانستند تواند چارچوب فکری آن‌ها را به خوبی تشکیل دهد. در سال‌های 52 و 52 ایشان شب‌های شنبه را به تبیین معارف این کتاب می‌پرداختند. ایشان در ضمن این مباحث به شکل زیرمتنی به نقد حکومت وقت نیز می‌پرداختند و به شکل غیرمستقیم مبانی حکومتی که قرار باشد براساس تعالیم دینی بنا شود را به جوانان می‌آموختند. این مدل تدریس را می‌توان به تعبیری عالی‌ترین شیوه مبارزه با حکومت فاسد پهلوی دانست که هم نسل جوان را نسبت به سیاهی‌های روز آگاه می‌سازد و در عین حال براساس متنی مکتوب از آینده روشنی که می‌توان براساس مکتب اهل بیت ساخت خبر می‌دهد. متاسفانه دستگاه ظلم نگذاشت تا این جلسات ادامه پیدا کند و متوجه شدند جوانانی که پای درس امیرالمومنین می‌نشیند دیگر تاب ظلم و جور جامعه را ندارند و به نیروهای انقلابی پاکباخته تبدیل می‌شوند. به همین دلیل آیت الله خامنه‌ای را جلب و ایشان را به ساواک تهران تحویل دادند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

علت‌هایی که موجب می‌شوند یک ملتی بدبخت نشود، چند مورد است - مثلاً یک دو سه چهار پنج ... این علت‌ها همیشه همان‌ها هستند، هرگز تغییر و تبدیلی نمی‌یابند. همان علتی که موجب شد یک ملتی یک جامعه‌ای مثلاً در ده هزار سال قبل از میلاد مسیح به اوج رقاء مادّی برسد همان علت امروز اگر چنانچه در فلان ملت و فلان امت و فلان نقطه‌ی عالم پدید بیاید و بروز کند، باز این‌ها هم به همان اوج و ترقی و طراز رفاه مادی خواهند رسید. همان علتی که موجب شد که یک فرهنگی زایل بشود و نابود بشود، اگر چنانچه امروز در اروپا مثلاً به وجود بیاید، آن فرهنگی که امروز اروپا دارد یا آمریکا دارد، مسلماً زایل خواهد شد، نابود خواهد شد، از بین خواهد رفت. باز فرمول‌های تاریخی یک فرمول‌های تخلّف ناپذیر و همیشگی و دائمی و لایتغیر است که «وَلَن تَجِدَ لِسُنَةِ الله تبدیلاً». اینجا هم سنت خدا عوض شدنی نیست.