سعید تشکری رماننویس، کارگردان، فیلمنامهنویس و نمایشنامهنویس ایرانی در سال 1342 در شهر قوچان به دنیا آمد. او یکی از نویسندگان و فعالان تحسینشده در حوزه سینما و تلویزیون بود و با فارغالتحصیلی از رشته ادبیات نمایشی، از سال 1360 فعالیت خود را در این حوزه آغاز کرد. تشکری عضو کانون ملی منتقدان تئاتر، استاد ادبیات نمایشی و عضو بینالمللی کانونی جهانی تئاتر بود. کتاب «بارِ باران» یکی از آثاری بود که توجه منتقدان را به او جلب کرد و باعث شد به عنوان داور جشنواره تئاتر فجر انتخاب شود. فعالیت او در زمینه سینما و تلویزیون نیز پربار بود و در مجموعههای تلویزیونی «زمانه، واقعه، محله سپیدار، شکر تلخ، گلآباد» و فیلمهای «یوسف میآید و رویت» شرکت کرد. رمانها و داستانهای بلند بسیاری از این نویسنده به یادگار مانده که آثاری مانند «ولادت، پاریس پاریس، مفتون و فیروزه، هرایی، هندوی شیدا، یک هزار و سیصد و پنجاه و هفت، پاکان الماس، آبیها و موقف» چند نمونه از آنها هستند. نمایشنامههایی مثل «وصل هزار مجنون، وقتی زمین دروغ میگوید» نیز از دیگر آثار او هستند. او در سالهای متعدد در جشنوارههای ملی و بینالمللی مانند جشنواره امام رضا، جشنواره فجر، جشنواره یونیسف، و کتاب سال جمهوری اسلامی عنوان برنده را از آن خود کرد. سعید تشکری پس از سالها مبارزه با بیمار اماس در سال 1400 دار فانی را وداع گفت و در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.