«غریب قریب» اثر مرحوم سعید تشکری است که در رثای امام رئوف نگاشته شده‌است. این کتاب روایتی است از خادمان آستان حضرت که ماجرای شیفتگی‌شان در سالها و دوره‌های مختلف تاریخ رخ داده‌است و اینگونه است که گذر می‌کند از هزار ماجرای پر فراز نشیب گذشته از سر کشورمان.

بیان هر داستان گاهی، از زبان شخصیت‌های مشهور تاریخ اتفاق می‌افتد؛ از نان نوغانی تا خاتون دربار تیموری، از شیخ بهایی تا قوام‌الدین شیرازی. صدها حکایت و صدها سال که به شیرینی چند صفحه به دل می‌نشینند. مثلا در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

((می‌خواهم بدانید از نوجوانی تا به امروز که مادری شده‌ام و عروس خاندان تیموری‌ام، هیچ چیز در دلم تغییر نکرده، جز ارادت و مهرم به شما که هر روز افزون می‌شود. می‌خواهم بدانید در همۀ این سفرهای جنگی که همراه شاهرخ بوده‌ام، جز با نگاه به هنر معماران و کاشی‌کاران و سنگ‌تراشان که می‌توانم آنها را برای خدمت به شما، به همراهی و همیاری برگزینم، به هیچ بنایی نگاه نکرده‌ام و به چیزی جز خدمت به شما نیندیشیده‌ام. برایم گوهرشاد ماندن به نیک‌نامی در کنار شما بیشتر از هر فتح و پیروزی، خوشایند و دلپذیر است))