مظفر سالاری از مهمترین نویسندگان ادبیات آیینی در دو دهه اخیر است. سبک ایشان برای نوشتن از زندگی ائمه معصومین و ترویج معارف دینی مورد استقبال قرار گرفته و نویسندگان متعددی از همین روش پیروی نمودهاند. ایشان با محور قرار دادن شخصیتهای فرعی در حوادث مهم مخاطب را به دل تاریخ میبرد و گوشهای از احوالات و کرامات ائمه معصومین را از نگاه شخصیتهای داستانش روایت میکند. این ابتکار به او این اجازه را میدهد تا با آسودگی از عنصر خیال بهره ببرد و در عین حال به اصل وقایع تاریخی خدشهای وارد نکند. ایشان از سال 71 در مجلات ادبی کودک و نوجوان همچون سلام بچهها و پوپک فعالیت داشتند و از ابتدای دهه هشتاد داستانهای بلند خود را منتشر ساختند. اولین اثر ایشان به نام رویای نیمهشب با استقبالی بینظیر مواجه شد و توانسته تاکنون از صدوبیستم عبور کند. مظفری در آثار بعدی نیز موفقیت خودش را تکرار نمود و مخاطبانی پایه ثابت پیدا کرد که دوست داشتند تاریخ اسلام و امامان را از منظر داستانهای پرکشش و روان او مطالعه نمایند. او در سالهای اخیر به زندگینامه نویسی و خاطرهنویسی روی آورده و در مجموعه کتابهای قصههای من و ننه آغا به دوران کودکی و زادگاهش یزد سفر نموده است.