کتاب عملیات نورون با قلم امنیتی مصطفی رضایی از عملیاتی مرموز میگوید. عملیاتی که نیروهای آن از اردوگاه آوارگان جنگ شناختی، دور از مرزهای وطن و اسیر در حصار نامرئی خودپنداری و جهل، به فرهنگ و اعتقادات و ارزشهای جامعه حمله میکنند تا جایگاه مرد و زن، خوب و بد و از همه مهمتر، بنیادیترین سلول جامعه یعنی خانواده متلاشی شود.
به نظر شما جامعه ما از منظر پایبندی به ارزشهای اخلاقی، اسلامی و حتی ملی تغییر نکرده؟ اوضاع دیگه مثل ده سال پیش نیست. مگه نه؟! فرهنگ شهید و شهادت شاید کمی کمرنگ شده! ارزش حجاب شاید کمرنگ شده! عرق ملی کاهش پیدا کرده! نمیدونم چی بگم. بهتره قضاوت نکنم. ... ولی نمیشه. مطمئنم که ما دیگه اون آدمهای سابق نیستیم. جامعه ما خیلی تغییر کرده. اون هم تغییری که بوی بازگشت به طاغوت میده. بخشی از جامعه ما به بهانه تجدد و مد و کلاس داره پا میگذاره روی ارزشها و اینجاست که ملت ما دو قطبی میشن. این ماموریتها از کجا آب میخوره؟ عملیات زن، زندگی، آزادی هدفش چی بود؟ فضای مجازی که دیگه حقیقی شده از جان جوانهای ما چی میخواد؟
همین عملیاتهای زیرپوستی که خیلی نرم دنیای ما رو وارونه میکنه و ضد ارزش رو جایگزین ارزش میکنه شده بهانه کتاب عملیات نورون. مصطفی رضایی خیلی شیک و مجلسی داستانی ساخته که زنگ خطر جنگ شناختی رو به صدا درمیاره. لایههای پنهان این اثر از آسیبهای فضای مجازی، تاثیر رسانههای بیگانه، دوقطبی سازی جامعه، رشد ولنگاری اجتماعی میگوید. گاهگاهی به مسئولین نامسئول تلنگر میزند و خانوادهها را متوجه عمق مسئولیتشان در مسئله تربیت فرزند میسازد. این اثر از واجب فراموش شده امر به معروف و نهی از منکر میگوید تا بتوان در سایه احیای آن هموطنان اسیر در جنگ شناختی دشمن را آزاد کرد.
مصطفی رضایی که پیش از این با رمانهای امنیتی و هیجانانگیزی چون زایو، ایذا، افسانه سفینه موعود و لشکر نامرئی توانسته بود جایگاه خود را در کتابرسان تثبیت کند و آدرنالین خون خوانندگان را افزایش دهد در عملیات نورون بر همان ریل سابق رمانی امنیتی خلق کرده تا از جنگ نرم و شکست در این میدان سخن بگوید.
گاهی در میانه میدان عملیات هستیم، اما بیخبریم. حتی خود یکی از مهرههای دشمن میشویم بیآنکه اطلاع داشته باشیم. این خاصیت جنگ نرم است. کتاب حاضر با بیانی داستانی ما را متوجه جنگ نرم و عواقب کوتاهی در این میدان میسازد.
این اثر را به همه والدین، فعالان رسانهای، مربیان و معلمان، جوانان و فعالان اجتماعی پیشنهاد میکنیم.
بله همین طور است. اما این کار به راحتی ممکن نیست. نفوذیهای داخلی آنها در این مدت کوتاه کارشکنیهای زیادی خواهند کرد و لایههای زیادی از فضای سایبری و رسانهای ما با تجهیزات خارجی مسموم شده است: «فضای مجازی بدون اختیار ما از بیرون دارد مدیریت میشود؛ بحث این است. فضای مجازی یک چیزی نیست که آدم بتواند مثل یک آب روانی هرجور که میخواهد، از آن استفاده بکند. دیگران دارند این آب را به یک سمتی که خودشان میخواهند هدایت میکنند؛ آنها دارند مدیریت میکنند این فضا را. خب وقتی که ما میدانیم کسانی از بیرون دارند فضای مجازی را که ما هم دست اندر کارش هستیم و مبتلا به ماست، هدایت میکنند و مدیریت میکنند، ما نمیتوانیم بیکار بنشینیم در مقابل او.
نظرات