تولید علم فناوری و نیروی انسانی کارآمد یک جهاد است و تامین کننده‌ی امنیت ملّی، اقتدار و پیشرفت کشور است. ما باید هم علم را بیاموزیم و هم آن را تولید کنیم و تبدیل به یک کشور عالِم شویم. در روایتی از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل شده است که فرمود: «العِلمُ سُلطانٌ مَن وَجَدَهُ صَالَ بِهِ وَ مَن لَم یَجِدهُ صِیلَ عَلَیْهِ»؛ یعنی علم اقتدار است مساوی با قدرت است؛ هر ملتی که علم را پیدا کند و عالم باشد می‌تواند فرمانروایی کند و هر ملّتی که دستش از علم تهی باشد، باید خود را آماده کند که دیگران بر او فرمانروایی کنند. علم به تنهایی هم کافی نیست؛ علم را باید به فناوری، صنعت و توسعه‌ی کشور وصل کنیم. علمی که به فناوری تبدیل نشود، نافع نیست. در پیمودن این مسیر وظایف زن و مرد تفاوتی ندارد؛ زنان هم باید مانند مردان در راه سازندگی کشور تلاش کنند و چنانچه قشر عظیم زنان دوشادوش مردان در رشته‌هایی که استعداد دارند و با ساختمان وجودی آن‌ها تناسب دارد، به وظایف خود عمل کنند؛ یقیناً موفقیت بیشتر خواهد شد. بویژه که برای بانوان، فعالیت علمی بر سایر فعالیت‌ها ترجیح دارد. در کتاب «زن و خانواده»، سی و چهارمین جلد از مجموعه «ره‌نامه»، بیانات مقام معظم رهبری درباره مقام زن، ارزش زن در جامعه و هنجارهای لازم برای تشکیل خانواده ذکر می‌شود.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانیم:

«پیامبر (صلی الله علیه وآله) در جامعه‌ای به نبوت مبعوث شد که در آن جامعه نسبت به زنان و دختران جفا می‌شد. پس از تشکیل جامعه‌ی اسلامی نیز در طول زمان، عادات جاهلی و غلط وجود داشته است و اکنون در برخی کشورها از جمله کشور ما نیز وجود دارد. آیات کریمه‌ی قرآن به زبان‌های مختلف تلاش کرده است که این عادات زشت را از میان ببرد. از جمله‌ی این عادت‌های جاهلی این است که دختر را بدون اجازه و رضایت خودش به خانه‌ی شوهر می‌فرستند. اسلام چنین ازدواجی را زشت می‌شمارد؛ این کار خلاف شرع و خلاف احکام اسلامی است و در این حکم، فقهای اسلام، اختلاف نظر ندارند. از جمله موارد و رسومات جاهلی که منجر به انجام چنین ازدواج‌هایی می‌شود این است که گاهی میان دو قبیله اختلاف و خون‌ریزی پیش می‌آید و شرط حلّ این اختلاف و نزاع را این قرار می‌دهند که دختری از یک قبیله را به پسری در قبیله‌ی دیگر بدهند؛ آن هم در شرایطی که دختر به این ازدواج رضایت ندارد. خداوند به اراده‌ی زن و مرد در همه‌ی امور، از جمله ازدواج، احترام گذاشته است و بر همین اساس واداشتن دختران به ازدواج با مردان از نظر اسلام حرام است. مورد دیگر این است که دختر را مجبور کنند بدون رضایت با پسر عمویش ازدواج کند و پسر عمو حق دارد مانع ازدواج دختر با دیگری شود. پسر عمو و هر کس در این کار به او کمک کند، فعل حرام و خلاف شرع انجام داده است. از جمله آداب غلط دیگر مانع شدن از بیرون رفتن دختر از منزل است. بر اساس رازهایی که احکام الهی دارد، پدر و برادر حق ندارند دختر را موظّف کنند که برای بیرون رفتن از منزل از آن‌ها اجازه بگیرد؛ چنین حقّی فقط به همسر داده شده است؛ البته زنان در هنگام جاری شدن صیغه‌ی عقد می‌توانند شروطی را به عنوان شروط ضمن عقد ذکر کنند. چنانچه چنین شروطی ذکر شود مرد و زن موظف هستند به آن عمل کنند.»