کتاب رحمت واسعه در پرتو اندیشه‌ها و سخنان فقیه عارف، حضرت آیت‌الله‌العظمی محمدتقی بهجت (ره) به بیان خصائص رحمت واسعه خداوند، حضرت سیدالشهداء (ع)، می‌پردازد.

این کتاب در ابتدا به بیان سیره حسینی حضرت آیت‌العظمی بهجت می‌پردازد و از شوق زیارت در این عبد صالح خدا می‌گوید. سپس در فصل نخست خود به اشاراتی در باب محبت اهل بیت اهل بیت (ع) می‌پردازد. در دیدگاه اندیشه‌های عبد صالح خدا، آیت‌الله بهجت، مرتبه اول در اعتقاد به امامت ائمه التزام قلبی به وصایت و خلافت ائمه اطهار است. مرحله بعدی التزام عملی به متابعت از آنان است، نه اینکه نماز بخوانیم و امامت آنان را قبول نداشته باشیم.

کتاب در فصل دوم خود صفات اصحاب سیدالشهدا را بازگو می‌کند تا مخاطب با نیل به این خصائص رنگ و بوی حسینی بگیرد. عصمت یاران حسین (ع)، حالات اصحاب در شب عاشورا، دست شستن از دنیا و سر دادن ندای «احلی من العسل» گوشه‌ای از این صفات است.

اشاراتی در باب تاریخ سیدالشهداء (ع) و اهل بیت آن حضرت عنوان فصل سوم کتاب رحمت واسعه است. این فصل از فریاد «اگر دین ندارید، حداقل آزادمرد باشید» سخن می‌گوید. گوشه‌ای از حوادث کربلا را بازگو می‌کنند. از شجاعت حضرت زینب (س) می‌گوید، از خطبه‌خوانی سراسر اقتدار دختر علی می‌گوید  و ... .

هفت فصل باقیمانده کتاب به شقاوت و خباثت دشمنان امام، درس‌ها و عبرت‌های عاشورا، فضایل و کرامات ابا عبدالله، آداب برگزاری مجالس عزا و منابر حسینی اختصاص دارند. خلاصه اینکه کتاب رحمت واسعه در یک کلام مخاطب را می‌رساند به نقطه‌ای که درک کند:

«اِنَّ الحسینَ مِصباحُ الهُدی و سَفینةُ النَجاة؛ همانا حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است»

چرا باید کتاب رحمت واسعه را مطالعه کنیم؟

تا دست در دست مردی که به حقیقت امام رسیده بود برسیم به یاران اباعبدالله (ع) و در سایه تاسی به آنها مسئولیت خود را در قبال امام حاضرمان عملی کنیم.

کتاب رحمت واسعه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب به محبین حضرت، عزداران حسینی، علاقه‌مندان به تاریخ اسلام و کسانی که به دنبال فهم عاشورا هستند سفارش می‌شود.

برشی از کتاب رحمت واسعه:

«وَ الْمَرْوِیُّ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولُ اللَّهِ (ص) یَقُولُ عَیْنَانِ لَا تَمَسَّهُمَا النَّارُ عَیْنُ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ الله؛ دو چشم است که هیچ گاه آتش به آنها نمی رسد چشمی که از خشیت الهی بگرید ... »؛

آن‌هایی که بکای مردم را - نعوذ بالله - امر غلطی می‌دانند، چه می‌گویند؟! این «بکاء من خشیة الله» عمل انبیاء است. چه می‌گویند؟! مسئله بکاء بر سید الشهداء المظلومین، این هم مثل «بکاء از خشیة الله» است. این هم همان اجر را دارد. قطره اش چقدر فضیلت و اجر دارد. بعضی می گویند: گریه چه فایده ای دارد؟

فایده‌اش این است که اتصال روحی انسان با خود سیدالشهدا و با حضرت رسول و با خدا در ترقی است؛ با همین بکاءها.