در معروف‌ترین اثر برجای مانده از سخنان گرانقدر آیت‌الله العظمی محمد تقی بهجت(ره)، آشنا می‌شویم با ویژگی‌های حضرت سیدالشهدا و به سبب همین صفات است که کتاب مقابل «رحمت واسعه» نام گرفته‌است.

در سه بخش اصلی این نوشتار ابتدا به روایتی کوتاه از سیره و روش این عالم جلیل القدر پرداخته شده و سپس به سراغ بیانات ایشان درباره شخصیت حضرت حسین(ع) و تاریخ کربلا رفته‌اند؛ در آخرین فصل نیز می توان به پرسش‌وپاسخ‌هایی پرداخت که عاشورا را در نگاه خوانندگان جلوه‌ای تازه می‌بخشد.

مثلا در بخشی از کتاب که کلاس درس اخلاق و در عین حال روضه اباعبدالله است، می‌خوانیم:

((روزی شنید که مداحی شعری می‌خواند و در آن از چشم و ابروی امام معصوم سخن می‌گوید. پس از پایان مجلس، پیغام داد که به مداح بگویید: خیلی از چشم و ابرو سخن نگوید، مقام امام را وصف کند و عظمت معصوم را در اشعارش نشان دهد. اصرار می‌کرد که وقتی مجلس برگزار می‌کنید، برتری‌ها و امتیازهای اهل‌بیت (ص) و فضایل و مناقب این حضرات را بگویید و در برابر این قضیه ابراز احساسات کنید)).