حرکت علمی برای کشور ما یک ضرورت مضاعف است؛ یک نیاز مضاعف و مؤکد است. چرا؟ چون علم عامل عزّت و قدرت و امنیت یک ملت است. حقیقتاً کشوری که دستش از علم تهی است، نمی‌تواند توقع عزت، توقع استقلال و هویت و شخصیت توقع امنیت و توقع رفاه داشته باشد. طبیعت زندگی بشر و جریان امور زندگی این است. علم عزّت می‌بخشد. بهترین و مؤثرترین مبارزه با اجنبی مجهز شدن به سلاح علم دین و دنیا است و خالی کردن این سنگر و دعوت به خلع این سلاح خیانت به اسلام و مملکت اسلامی است. سی و سومین جلد از مجموعه ره‌نامه مشتمل بر بیانات و توصیه‌های مقام معظم رهبری بر علم آموزی و ترویج دانش در کشور است که باعث اقتدار و پیشرفت روز افزون کشور می‌گردد. و کارنامه جمهوری اسلامی در این چهل سال نیز کاملا مشخص می‌کند که این بیانات و اهتمام‌ها حقیقی بوده و واقعا جهش‌های علمی بسیاری در این سال‌ها به دست نیروهای دانشمند و جوان کشور رقم زده شده است. به همین جهت شناخت دیدگاه‌های رهبر پیرامون مساله «علم و فناوری» راهگشا خواهد بود.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

پایه‌ی علم هم بر فلسفه است؛ فلسفه نباشد، علم وجود ندارد. اگر استنتاج فلسفی نباشد، اصلاً علم می‌شود بی‌معنا. تولید فکر که بر مبنای فلسفه است از تولید علم هم مشکل‌تر است...فلسفه مال ما است؛ مهد فلسفه کشور ما است. آنچه که در کشور ما به نام فلسفه وجود دارد به عنوان فلسفه و به معنای فلسفه بسیار نزدیک‌تر است تا آنچه که در اختیار غربی‌ها است که امروز فلسفه‌ی آن‌ها سر و صدایش دنیا را پر کرده. فلسفه‌ی اسلامی دست حوزه‌های علمیه بوده است و باید باشد و بماند. اگر شما این پرچم را زمین بگذارید، دیگرانی که احیاناً صلاحیت لازم را ندارند این پرچم را برمی‌دارند؛ تدریس فلسفه و دانش فلسفه می‌افتد دست کسانی که شاید صلاحیت‌های لازم را برایش نداشته باشند. امروز اگر نظام و جامعه‌ی ما از فلسفه بماند در مقابل این شبهات گوناگون این فلسفه‌های وارداتی مختلف، لخت و بی‌دفاع خواهد ماند.