شهید مطهری در سال 1354 مباحث اخلاق جنسی را در هشت جلسه در مسجد ارک تهران ایراد کردند. در دوره ای که پهلوی دوم سیاست های فرهنگی خود را بر پایه  ولنگاری اخلاقی و آزادی‌های بی حد و مرز غربی گذاشته بود استاد شهید احساس ضرورت کردند تا مبانی حیا و اخلاق جنسی را از منظر اسلام توضیح دهند و چارچوب‌های اخلاقی برای حفظ حریم خانواده و عفت انسانی ارائه دهند. گرچه موضوع این جلسات بحثی اخلاقی و در راستای تحکیم پایه‌های خانوادگی یک جامعه بود اما چون با خط مشی منحط پهلوی هم سو نبود سبب شد تا از برقراری باقیمانده جلسات منع و متفکر شهید ممنوع المنبر گردند.

ایشان در ابتدای کتاب «خانواده و اخلاق جنسی» به شکل مقدمه مطالبی را در مورد حقوق زن و کار بزرگی که اسلام برای احقاق حقوق این جنس انجام داده بیان کردند، سپس ضرورت تشکیل خانواده و فطری بودن نیاز به همسر را توضیح می‌دهند. پس از آن که اهمیت و لزوم مساله ازدواج و خانواده برای مخاطب واضح گردید در نتیجه لزوم جلوگیری از فسادهای اخلاقی و حفظ حیا و عفت در محیط جامعه نیز ضرورت می‌یابد. پس از این مباحث شهید مطهری برخی شبهات که به ساحت دین مطرح شده و سبب می‌شود عده‌ای گمان کنند دین مبین اسلام دینی مردسالار و زن ستیز است را با ادله‌ای مستدل و منطقی پاسخ می‌گویند و برای تکمیل بحث تفاوت های زن و مرد که به شکل طبیعی در نهاد آنان وجود دارد را ارائه می‌دهند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

در زندگی خانوادگی غیر از مسئله تولید نسل و غیر از مسئله اطمینان پدری و غیر از مسئله تربیت فرزندان، یک امر فطری دیگر هم وجود دارد و آن به تعبیر امروز «یگانگی دو روح با یکدیگر» است. دیده‌اید ـ و من خودم امثال آن را زیاد دیده‌ام ـ در یک خانواده‌ای که روی اصول اسلامی زندگی کرده‌اند یک زن و مرد عمری را با هم زندگی کرده و به پیری رسیده‌اند و آتش شهوت در آنها خاموش شده ولی آن‌ها آنچنان همدیگر را دوست دارند که حدی برای آن وجود ندارد. این همان مسئله مودت است که قرآن از آن یاد می‌کند.