آیت الله مجتبی تهرانی از سال های میانی دهه پنجاه تا سال 1391 به تربیت و تادیب عموم مومنین پرداختند و جلسات درس اخلاق ایشان همواره یکی از محبوب‌ترین جلسات دینی در تهران بوده است. حال پس از رحلت این عالم ربانی مباحث این سی سال در حال تدوین به شکل کتاب است تا خیل عظیم‌تری از مشتاقان تربیت الهی بتوانند از مباحث استاد استفاده نمایند. یکی از مجموعه‌هایی که تاکنون منتشر گردیده مجموعه اخلاق ربانی است که خود چندین زیرمجموعه دارد. در هر زیرمجموعه یکی از رئوس گمراهی و هلاکت انسان محور قرار گرفته و استاد پیرامون آن در جلسات متعدد صحبت کرده‌اند و براساس آیات و روایات به شناساندن آن و شیوه درمانش پرداخته‌اند. از جمله مباحث اخلاق ربانی کتاب «حسد» است که توسط موسسه مصابیح الهدی،ناشر اختصاصی استاد تهرانی، چاپ و منتشر گردیده است.

این بیماری اخلاقی به شکلی ظریف در وجود انسان رسوخ می‌کند و گاهی اوقات برخی افعال را انجام می‌دهیم و حتی خودمان آگاهی نداریم این فعل قبیح ما از حسادتی نشات می‌گیرد که در مخفی‌ترین بطون وجودی ما نهفته است. همین مخفی بودن امر حسادت سبب شده تا در طیف وسیعی از مردم وجود داشته باشد و با همین بیماری زندگی کنند. یکی دیگر از جهات وسعت حسادت در این است که هرکس موضوعی برای حسادت ورزی پیدا می‌کند. فردی که عالم است به شان و شهرت یک عالم دیگر حسادت می‌کند، برخی دیگر به ثروت اطرافیان خود حسادت می‌کنند حتی ممکن است یک انسان عارف و وارسته به جایگاه معنوی یک فرد دیگر حسادت کند. همین بیماری باعث شد تا شیطان از دستور خداوند تمرد کند و به اولین طغیان گر عالم هستی تبدیل گردد. در این کتاب استاد بعد از توضیح معنای حسادت و بیان تفاوت آن با غبطه و غیرت به این می‌پردازند که حسادت چه درجات متفاوتی دارد و چه آثار بدی بر فرد و جامعه می‌گذارد. سپس نشانه‌های داشتن حسادت را توضیح می‌دهند و ریشه‌هایی که سبب می‌شوند تا یک فرد به این بیماری دچار گردد ذکر می‌شود. در بخش پایانی نیز حضرت استاد درمان علمی و عملی حسادت را به مخاطبان می‌آموزند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

حسد اختصاص به یک نعمت که مادون نعمتی دیگر است، ندارد. هر نعمتی ممکن است مورد حسد قرار بگیرد در نتیجه از این دو مقدمه استنباط می‌شود که هر انسانی ممکن است در ارتباط با هر نعمتی که به آن متنعم است محسود واقع بشود. حتی بالاتر از آن را بیان کنم مرده‌ها هم محسود واقع می‌شوند. این را بدانید که عده‌ای هستند که به مرده‌ها هم حسد می‌برند در وقتی که متوجه جلالت بزرگواری و فضیلت آنها می‌شوند. فقط اینگونه نیست که چون انسان خودش فاقد نعمت است، حسد می‌برد با اینکه محسودش هم در دسترس او نیست.