کتاب ماتیک شاه عباسی ترکیبی از عقایدالنساء آقا جمال‌الدین خوانساری است که به حاشیه و اضافات محمدحسن کوره‌پز گلگون شده و با مقدمه‌ای از یوسفعلی میرشکاک تیر خلاصی را به قلب هر کتاب دوستی زده تا در سایه توضیح‌المسائل اعتقادات و احکام بانوان دوره صفویه و ترکیب آن با فرهنگ مدرن با خرافات و جهل نسوان مبارزه کند و کرکر خنده همگان را به آسمان‌ها بفرستد.

آقا جمال خوانساری چون از منظر حکمت می‌نگرد هم به زیر ساخت تباه جامعه روزگار خود می‌پردازد و هم آن را با ساختار اعتقادی جامعه همانند می‌کند. از همین رو نقد برنده و جانشکار خود را به صورت رسائل فقهى توضیح‌المسائل ارائه کرده است. این اثر زیبا در کنار طعنه به هزار و یک خرافه، که به اسم دین در جماعت نسوان رایج شده است، آنها را به تامل وامی‌دارد تا بسازند خود، جامعه و رجال خویش را؛ چرا که از دامن زن، مرد به معراج رسد. طنز لطیف این اثر با ادبیات تاریخی‌اش گاه به فضای مجازی و تیشان فیشان‌های زنان امروز و مدرنیته می‌رسد و با کاریکاتورهای عجیبش گوی طنز را از همگان می‌رباید. انگار ماتیک شاه عباسی از گذشته آمده تا در برابر بسیاری از رسوم و فرهنگ‌ها یک علامت سوال بگذارد و بپرسد که برای چه؟ این کار درست است؟

چرا باید کتاب ماتیک شاه عباسی را مطالعه کنیم؟

برای اینکه بخندیم و با یک علامت سوال به جنگ بسیاری از عادات و رسومات برویم. با موج مد و فرهنگ و اکثریت همراه نشویم و تفکر انتقادی را بیاموزیم.

کتاب ماتیک شاه عباسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

قبل از هر مخاطبی، دختران جوان این کتاب را ورق بزنند. همچنین بزرگسالانی که به ادبیات طنز و تاریخی علاقه دارند این اثر را از دست ندهند.

برشی از کتاب ماتیک شاه عباسی:

در زمان حاضر رجال کلهم اجمعین محرم‌اند و حجاب در برابر آنان جایز نیست مگر در موارد ذیل:

اول وقتی که از استاد اندیشه اسلامی طلب نمره کند واجب است مقنعه و چادر پوشد و نازی جان گوید احوط آن است که پوشه و پیچه و روبنده هم بیندازد و بین هر دو جمله صلوات فرستد؛

دوم در مصاحبه گزینش ادارات خاصه آن کار که نان و آبدار باشد و پرهیز از آن مشقت آورد و در آن حال پوشانیدن مو و لباس سنگین واجب است. سوزان خانم گوید اگر آنجا آشنای دم کلفت داشته باشد. حجاب ساقط است؛

سوم هنگام نشستن بر مرکب موتور هزار و آنگاه که کلاه ایمنی واجب افتد. شازده بانو گوید این از شرایط مسابقه است و راه ندارد؛

چهارم در برف و سرما و باران اگر خوف زکام و سینه پهلو و تب و لرز داشته باشد؛

و . . .