اتفاقات بسیار زیادی که در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی رخ دادند می‌توانند دستمایه آثار هنری بسیاری قرار گیرند. نویسندگان، شاعران، نقاشان و سینماگران اگر به این مساله دقت داشته باشند و این حوادث تاریخی را در قالب هنری و ادبی خود بریزند تاثیر این رخدادها دوچندان می‌شوند و همواره در خاطره جمعی یک ملت باقی خواهند ماند. یکی از حوادث بزرگی که بسیار کم به آن پرداخته شده و هرگز نباید از یاد و خاطره جهانیان فراموش شود جنایتی است که ناو جنگی آمریکا علیه پرواز 655 ایران انجام داد و 274 سرنشین آن را به شهادت رساند.

محمدرضا شرفی خبوشان از نویسندگان متعهد و پرکار جبهه انقلاب است که با هنرمندی هرچه تمام‌تر جنایات حکومت پهلوی و سروران مستکبرش را در آثارش بازتاب می‌دهد. او در کتاب «کارخانه اسلحه سازی داوود داله» به سراغ این موضوع مهم رفته است و به شکلی ضمنی و جذاب این اتفاق را برای نوجوانان فارسی زبان به نثر درآورده است. ماجرای این کتاب با پسر کوچکی به نام داوود شروع می‌شود که عشق ساختن داله است. وسیله ای چوبی برای هدف قرار دادن پرندگان با سنگ. هر بخش کتاب به نام یکی از داله‌هایی است که داوود ساخته است. یکی از داله‌ها به نام دختری است که محبوب داوود است و همراه خانواده اش به خاطر جنگ از ایران می‌روند. البته همراه هواپیمایی که در بالای خلیج فارس سفرش به پایان می رسد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

بله، من بالاخره تصمیم را گرفتم و داله‌ام را انتخاب کردم. چون خیلی از ساعت پنج عصر گذشته است و تا حالا سه بار مامان صدایم کرده که بروم نان بخرم و من جواب نداده‌ام و حالا حتماً فکر کرده خانه نیستم. دیر شده است و توی گرگ و میش قبل از غروب هم قیچی به دستکش زدن مشکل می‌شود. یک خورده بین داله لیلا و داله مرگ مردد بودم ولی بالاخره تصمیمم را گرفتم و دست گذاشتم روی داله مرگ.