کتاب پهلوی بدون سانسور در جلد اول خود پهلوی را آن‌طور که بوده روایت می‌کند، آن هم از زبان درباریان، منابع بین‌المللی و افرادی بی‌طرف که به دور از غرض ورزی این دوره را نقد می‌کنند. جبار امرائی با ارائه داستان‌هایی کوتاه و مصور و با ذکر منبع هر خاطره اثری مستند گردآورده تا فساد اخلاقی شاهان پهلوی، وضعیت اقتصادی کشور، استبداد و خفقان و ریز و درشت این حکومت پوسیده را بازگو کند.

با گذشت سال‌ها از پایان دوره پهلوی و به مدد رسانه‌های بیگانه و فضای مجازی چهره حقیقی شاهان پهلوی به یک ابر قهرمان تبدیل شده است. اندک اندک جای ظالم و مظلوم عوض می‌شود و فضای عمومی جامعه به سوی بازگشت به طاغوت کشیده می‌شود. این روزگار جامعه ماست که خودمان هم ناخواسته یا حتی خواسته تقویتش می‌کنیم!

کتاب پهلوی بدون سانسور تلاش موفقی برای ایستادن در برابر این موج است. امرائی با  اتکا به 41 منبع مختلف و بهره جستن از خاطرات درباریان، سیاست‌مداران مختلف، نشریات، خبرنگاران و ... اثری مستند فراهم آورده تا در حوزه‌هایی نظیر اقتصاد، فرهنگ، اخلاق، خفقان و استبداد پهلوی را معرفی کند. استفاده از داستان‌هایی کوتاه در کنار تصاویری مفهومی و طنزآمیز بر کشش اثر می‌افزاید و مخاطب منصف را با خود همراه می‌سازد.

چرا باید کتاب پهلوی بدون سانسور را مطالعه کنیم؟

تا تاریخ را بخوانیم و بدانیم و از تحریف آن جلوگیری کنیم.

کتاب پهلوی بدون سانسور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به تاریخ ایران معاصر و افرادی که می‌خواهند با جهاد تبیین حقیقت فساد دوره پهلوی را آشکار کنند مخاطب این اثر هستند. ضمن اینکه فعالان فرهنگی و سیاسی می‌توانند به این کتاب مستند تکیه کنند.

برشی از کتاب پهلوی بدون سانسور:

فریدون هویدا نماینده شاه در سازمان ملل متحد در خاطراتش می نویسد: «در بهار سال ۴۲ همراه چند تن از دوستان به املاکشان که نزدیک ساری در کنار دریای خزر قرار داشت رفتیم تا تعطیلات سال نوی ایرانی را در آنجا بگذرانیم. مردم روستایی که در آن نواحی زندگی می‌کردند در کلبه‌های گلی به سر می‌بردند و بیش از دو وعده در روز غذا نمی‌خوردند که تازه آن هم از مقداری نان خشک و ماست فراتر نمی‌رفت. مالکین تمام محصول برنج روستائیان را از آنها می‌گرفتند و مأموران دولت نیز آنها را به شدت تحت نظر داشتند تا اگر هر کدامشان از دادن سهم مالکان خودداری کنند تنبیه شود.»