در سال‌های اخیر شاهد تحریف گسترده و تطهیر تاریخچه حکومت پهلوی هستیم. حکومت دست نشانده یک کشور اجنبی که تنها برای تامین منافع آن‌ها بر سر کار آمده بود و هیچ اختیاری از خود نداشت. حتی در آن مواردی که قدرت و اداره امور به آن‌ها تفویض شده بود به کاری جز فساد و نابودی کشور نپرداختند. اما گفتن ازاین حقایق واضح تاریخی برای نسل جوان کار دشواری است. آنقدر از این واقعیت‌ها دور گشته‌ایم که تصور غالب این است که انقلاب اسلامی در حال سیاه نمایی دوران پهلوی است. اما سیدمحمدحسین راجی و محسن فوجی با انتشار این کتاب نشان دادند که این ادعا تنها مربوط به مورخان انقلابی نیست.

کتاب «خود خدا» گزارش‌ها و روایت‌هایی از مورخان خارجی در مورد وضعیت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی ایران در زمانه زمامداری رضاخان است. مرد بی سوادی که از حکومت بریتانیا قدرت درایران را هدیه گرفت و خود را خدا خواند. نویسندگان این کتاب با مراجعه به اسناد پژوهشگران حوزه ایران و شرق توانسته‌اند به اطلاعات قابل توجهی برسند که نشان از وخامت وضعیت ایران در دوران پهلوی می‌دهند. گزارش‌هایی که حاوی آمارها و داده‌هایی هستند که نشان می‌دهند سیستم حکومتی ایران سرشار از فساد و دزدی و خیانت بوده است. و از سوی دیگر اوضاع معیشیتی و رفاهی ایران در بدترین شرایط ممکن قرار داشته است. نکته قابل توجه در مورد این کتاب این است که دقیقا همان برش‌هایی مورد استناد از منابع پژوهش شده در این کتاب ضمیمه شده‌اند و شما می‌توانید نوشتار اصلی محقق خارجی را نیز در این کتاب مشاهده کنید و از صحت تحقیقات اطمینان خاطر پیدا کنید.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

راه آهن ایران مدت‌ها باعث جرو بحث بود. مصدق رضاشاه را متهم می‌کرد که آن را به این دلیل ساخته است که انگلیسی‌ها در ۱۹۴۱م [۱۳۲۰ شمسی) آسان‌تر بتوانند به کشور حمله کنند. هزینه احداث آن بدون شک بسیار گران تمام شده زیرا در ۱۹۳۸م (۱۳۱۷ شمسی) ثلث هزینه‌های دولت صرف راه آهن شده بود خط دوم هم که می‌بایست مشهد را به تبریز متصل سازد در ۱۹۳۸ آغاز شد؛ [اما] تا (۱۹۵۸م ۱۳۳۷ شمسی) کامل نشد.