کتاب مدیریت ذهن در مسیر تقرب به همت حجتالاسلام علیرضا پناهیان از تمرکز ذهن بر روی موضوع دلخواه میگوید، آن هم در زمانهای که از هزار و یک مسئله سارق ذهنمان شدهاند.
در آیه 100 سوره یونس چنین میخوانیم:
« وَ یجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَی الَّذِینَ لا یعْقِلُونَ؛ و پلیدی را برای کسانی قرار می دهد که تعقل نمی کنند».
امام علی (ع) نیز میفرمایند: نَبِّهْ بالتَّفَکُّرِ قَلبَکَ، و جافِ عنِ اللیلِ جَنبَکَ، و اتَّقِ اللّه َ رَبَّک
با اندیشیدن، دلت را هوشیار کن و شب هنگام از بستر برخیز و از خداوند، پروردگارت ، بترس.
در آیات و روایات ما بسیار به تعقل تاکید شدهاست. اما در دنیایی که هزار و یک مشغله ریز و درشت ذهن ما را حتی هنگام نماز راحت نمیگذارند، چگونه رسیدن به این آرزو ممکن است؟ اصلا این مدیریت ذهن چیست؟ باید در راستای چه آرمانی متمرکز شود؟
کتاب مدیریت ذهن در فصل نخست خود به رابطه بین مدیریت ذهن با افعال باطنی، قدرت روحی، نیت، کمیت و کیفیت توجه و قسمت خودآگاه و ناخودآگاه مغز میپردازد. این فصل بنیادین پنج وجه مهمِ مدیریت ذهن را بیان میکند. در واقع با مدیریت ذهن باید بتوانیم به هر موضوعی که اراده کردهایم، هر مدتی که میخواهیم، با هر عمقی توجه کنیم. همچنین باید برسیم به نقطهای که ذهنمان را به راحتی از توجه به موضوعی قطع کنیم و اجازه ندهیم امور باطل توجه و تفکر ما را به خود جلب کنند.
فصل دوم کتاب به چرایی مدیریت ذهن پاسخ میگوید، اهمیت و آثار آن را برمیشمارد و آغاز قدرتمندی روح را از مدیریت ذهن میداند. سنگر ذهن و خیالات انسان، به منزله مرز درگیری بین انسان و شیطان است. بنابراین باید ذهن را مدیریت کنیم و نگذاریم مسیر زندگیمان بر جاده شیطان بنا شود. همچنین کتاب استرسهای ما را ناشی از سوء ظن به خدا میداند و راه علاج آن را از زبان آیتالله بهجت بیان میکند.
فصل سوم کتاب وارد عرصه عمل میشود و به چگونگی مدیریت ذهن میپردازد. استاد پناهیان نماز، یادخدا، شکر و غفلت را به عنوان چهار مسیر موثر در مدیریت ذهن واکاوی میکند و راه همواری را فراروی مخاطب قرار میدهد.
دستاوردهای مدیریت ذهن آنچنان زیاد است که مخاطب را به سمت خود جذب میکند.
علاقهمندان به توسعه فردی با نگاه توحیدی و سالکان الی الله میتوانند از این اثر بهرهمند شوند. به علاوه این اثر پیشنهاد مناسبی به طلاب و خطیبان است.
ما نباید همیشه مبارزه ذهنی کنیم؛ یعنی اینکه اول بگذاریم ذهنمان منفی شود و بعد بخواهیم مسیر ذهنی خودمان را به وضع مثبت تغییر بدهیم. بلکه باید ذهن خودمان را به مثبت نگری و مثبت اندیشی عادت بدهیم؛ مثلاً عادت کنیم هر وقت از خواب بیدار میشویم، به امور مثبت نگاه کنیم.
حتی برخی بر این باور هستند که وقتی مثبت نگاه کنید امور مثبت را به سمت خودتان جذب میکنید. امروزه در دنیا مطالب زیادی در این مورد مطرح است و استقبال زیادی از آنها میشود. البته گاهی در آنچه میگویند نوعی تقلب هم وجود دارد و آن اینکه نقش خدا و مقدرات او را برای بندگانش حذف میکنند وقتی یک برگ هم بدون اجازه خدا نمیافتد چطور اوضاع و احوال انسان بدون اجازه خدا تغییر میکند؟!
اگر انسان بخواهد مثبت نگری را با نگاه توحیدی تحلیل کند، اسمش همان شکر خواهد شد.
نظرات