کتاب غیبت شیخ طوسی عصاره‌ای از کتاب الغیبه محمدبن‌حسن طوسی است که عباس اعتمادیان ترجمه نموده است.

محمدبن‌حسن‌بن‌علی‌بن‌حسن از علمای قرن چهارم و پنجم قمری که با توجه به زادگاهش معروف شد به شیخ طوسی عالم گران قدری که به سبب فعالیت های علمی گسترده و دامنه دارش مشهور شد به شیخ الطائفه و او را شیخ و بزرگ طایفه شیعیان امامی دانستند. وی در فقه اصول فقه، حدیث، تفسیر کلام و رجال صاحب نظر و صاحب تألیف بود و دو کتاب از کتب اربعه شیعه تألیف اوست.

کتاب الغیبة، کتابی درباره غیبت امام زمان(عجل‌الله) از شیخ طوسی است که از منابع با اهمیت در زمینه شناخت امام زمان(عجل‌الله) و مسئله غیبت به حساب می آید. کتاب الغیبه در هشت فصل دیدگاههای شیعه درباره حضرت مهدی(عجل‌الله) را مطرح کرده و به شبهات و اشکالاتی که درباره غیبت آن حضرت مطرح بوده با ادله قرآنی و روایی و عقلی پاسخ داده است. کتاب الغیبه را از بهترین کتابهایی دانسته اند که درباره امام زمان(عجل‌الله) و دفع شبهات غیبت کبرا نگاشته شده است.

آقا بزرگ تهرانی این کتاب را در برگیرنده قویترین استدلال های عقلی و نقلی بر وجود امام زمان و علت غیبت او و علائم ظهور در آخر الزمان معرفی کرده است.

این کتاب از زمان نگارش تاکنون مورد توجه عالمان شیعه و محققان قرار گرفته و در نگارش ها بسیار به آن استناد شده است. مولف در مجموعه عصاره به دنبال این بوده که همه مفاهیم و محتوای موجود در کتاب را به مخاطب ارائه دهد. البته با این تفاوت که روایاتی را دستچین کرده است که کامل تر و جامع تر و شامل تر از روایات دیگر است.

کتاب غیبت شیخ طوسی را انتشارات کتابستان منتشر کرده است.

کتاب غیبت شیخ طوسی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به همه علاقه‌مندان حوزه مهدویت و روایات و احادیث پیرامون آن.

در برشی از کتاب غیبت شیخ طوسی می‌خوانیم:

برخی می‌گفتند امام حسن عسکری(علیه‌السلام) از دنیا رفته است و دوباره بر می‌گردد. حرف آنها نیز به همین دلیل باطل است؛ یعنی خالی شدن روزگار از امام تا وقتی که طبق اعتقاد آنها، خدا دوباره امام حسن عسکری(علیه‌السلام) را زنده کند. آنها به روایتی استناد می‌کنند که می‌گوید قائم پس از مرگش زنده می‌شود و به او «قائم» گفته شده است، چون پس از مرگ بر می‌خیزد. این روایت اگر صحیح باشد، به این معناست که هیچ کس یاد حضرت قائم نمی‌کند، مگر معتقدان به امامت او و خدا در این هنگام او را برای همگان ظاهر میکند.

حرف تمام این فرقه ها به یک دلیل دیگر هم باطل است و آن اینکه همگی از بین رفته‌اند و اگر حق با آنها نبود، نباید از بین می‌رفتند.

پس از اثبات بطلان تمام این فرقه ها، فقط یک مسیر باقی می ماند؛ یعنی امامت حضرت مهدی(علیه‌السلام) وگرنه منجر به خروج حق از این امت میشود که باطل است.