روایت حوادث و اتفاقاتی که در این عمر چهل ساله انقلاب اسلامی رخ داده یک امر مهم و حیاتی است. اگر سرگذشت این کشور در طول رشد و بالندگی این انقلاب روایت شود آنگاه نسل جوان با مطالعه تاریخ شفاهی این دوره و مقایسه آن با دوره حاکمان پشین می‌توانند خودشان به شخصه نتیجه گیری دقیقی از تاریخ داشته باشند. سخن از پیشرفت‌ها و دستاوردهای انقلاب باورپذیر خواهد بود اگر در ضمن زندگینامه مردان و زنانی مطرح شود که خود در بطن ماجراها بوده‌اند و با گوشت و پوست سختی‌های راه را چشیده‌اند. مطالعه سیر پرافت و خیز پیشرفت‌ها سبب خواهد شد تا نسل جوان در مقابل شبهات و دروغ‌های دستگاه رسانه‌ای دشمن مصون بمانند و از نزدیک شاهد تغییر و تحولاتی باشند که به یمن انقلاب اسلامی و ایستادن بر روی پای خود به آن‌ها رسیده است.

انتشارات راه یار در اولین جلد از مجموعه روایت مدیران موفق جهادی به سراغ بزرگمردی رفته است که از ابتدای جوانی تمام انرژی و توان خود را وقف پیشرفت و پیروزی این سرزمین کرده است. در کتاب «زاده زابل» زندگینامه دکتر حبیب الله دهمرده روایت شده است. دانشمندی از خطه سیستان و بلوچستان که مدرک ارشد و دکتری ریاضی کاربردی خود را از دانشگاه آکسفورد گرفت و بلافاصله پس از فارغ التحصیلی برای خدمت به میهن به کشور بازگشت و به عنوان یک معلم ساده در زادگاه خود مشغول به خدمت شد. ایشان در دهه هفتاد شمسی به ریاست دانشگاه زابل منصوب می شوند و در این سمت زمینه ساز خدمات علمی و پژوهشی مهمی برای منطقه می گردند. در دهه هشتاد ایشان استاندار سیستان و بلوچستان و لرستان می شوند و پروژه های عمرانی مهمی همچون احیای نیمه چاه ها، گازرسانی و ریل گذاری راه آهن به این منطقه را کلید می‌زنند. ابرپروژه‌هایی که اکنون به ثمره نشسته‌اند و مردم زابل را از آن‌ها بهره‌مند شده‌اند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

برنامه بعدی گازرسانی به سیستان است. زمانی که استاندار بودم نهصد کیلومتر لوله پنجاه و شش اینچی از عسلویه تا ایرانشهر آوردم اما همان جا متوقف شد. حالا که نماینده شده ام فشار آورده‌ام که این خط لوله را به زابل برسانم اما متأسفانه دولت برای اینکه دو ریال صرفه جویی کند یکهو قطر لوله انتقال گاز به زاهدان را به سی و شش اینچ تبدیل می‌کند. برای گازرسانی به زابل نیز میخواهند قطر آن را از سی و شش اینچ کمتر کنند کاری که واقعاً رنگ و بوی خیانت دارد. با این کار تمام آن سرمایه گذاری‌های اولیه و گذاشتن لوله پنجاه و شش اینچی هرز می‌رود؛ چون با کاهش قطر لوله حجم انتقال در نقاط پایانی کاهش می‌یابد. طبیعتاً اگر لوله بزرگتر باشد می‌توان حجم بیشتری گاز انتقال داد. حجم لوله اگر بیشتر باشد می‌توان پتروشیمی و نیروگاه ایجاد کرد. کارخانه و شهرک ساخت و کلی شغل و درآمد برای مردم منطقه به وجود آورد مازاد آن را هم می‌شود به افغانستان و پاکستان و هندوستان صادر کرد.