کتاب شناخت اسلام تلاشی ستودنی در جهت معرفی اسلام به عنوان مکتبی جامع در حوزه‌ها و قلمروهای گوناگون زندگی فردی و اجتماعی است. این نوشتار با حفظ سیر منطقی مطالب و بیان ارتباطات گسترده بین آنها توانسته مخاطب را به گونه‌ای اقناع کند که  تقریبا از مراجعه به منابع مشابه بی‌نیاز گردد. 

این اثر مجموعه مباحث کتاب‌های تعلیمات دینی است که بین سال‌های 1349 تا 1357 هجری شمسی توسط گروه کارشناسان کتب تعلیمات دینی وزارت آموزش و پرورش، شهید باهنر، شهید بهشتی، و حجت‌الاسلام دکتر علی گلزاده تالیف شده‌است.

کتاب با مباحثی بنیادین مانند انسان عصر ما، فلسفه زندگی و هدف آن، دیدگاه قرآن درباره هدف زندگی و ایمان آغاز می‌شود. سپس با ضرورت رسیدن به ایمان آگاهانه لزوم شناخت، ابزار شناخت، موانع شناخت علمی روشن را بازگو می‌کند. پس از آن نوبت به بررسی نشانه‌های شناخت خدا می‌رسد. توحید، نوبت، وحی، عدل، اومانیسم، اگزیستانسیالیسم، خودسازی، مهمان‌دوستی، ازدواج، جایگاه زن در اسلام برخی از مباحث مطرح شده در این نوشتار جامع هستند.

چرا باید کتاب شناخت اسلام را مطالعه کنیم؟

ما مسلمان هستیم. اما چگونه مسلمان شدیم؟ همین است که به بادی ایمان‌مان می‌لرزد. اما انسان در پناه ایمان استوار دینی در خویشتن پشتوانه نیرومندی احساس می‌کند. با خلوص بیشتری دست به کار می‌شود ، در راه خود به دریوزگی و مداهنه تن نمی‌دهد و چانچه در مسیرش رنج‌ها دید، سست نمی‌شود. کتاب حاضر ایمانی راسخ را در بعد اندیشه و راهنمایی عملی عرضه ارائه می‌کند تا به ایمان استوار و برکاتش دست یابیم.

کتاب شناخت اسلام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

محققان و پژوهشگران اسلامی، کسانی که می‌خواهند اسلام را بشناسند و همه مسلمانانی که می‌خواهند بر اندیشه‌های اسلامی خویش تعمق ببخشند گمشده خود را در صفحات این کتاب جست‌وجو کنند.

برش از کتاب شناخت اسلام:

آری عمل انسان با حساب‌گری و مراقبت کامل باقی می‌ماند. همانا که جهان قلمرو مدیریت و تدبیری بیدار و آگاه است و هیچ چیز هرز و بیهوده و برباد نیست. همه اعمال نقش دارد و سازنده است.
با این بینش مسؤلیت شدید در «انتخاب» به خوبی چهره نشان می‌دهد و آدمی نمی‌تواند بی حساب و بدون دقت و مراقبت دست به کار شود. هم ناگزیر است حق را انتخاب کند، هم نمی تواند بی‌پروا تصمیم بگیرد. لذا اندیشناک و نگران است و شاید بتوان این دلهره رهگشا و سازنده را همان تقوای فکری و پروایی از خدا دانست که تقوای عملی را ایجاب می‌کند.