حماسۀ عاشورا در جهان امروز مهم‌ترین بستر برای معرفی مذهب شیعه به مردم دنیاست. اجتماع عظیم میلیونی مردمی که هرساله از نقاط بسیاری از جهان به حرم امام حسین (ع) و علمدار لشکرش رهسپار می‌شوند، نشان از باور و جنبشی دارد که قادر است پایه‌های هر دشمنی را به لرزه در بیاورد. کتاب حاضر روایتگر داستانی‌ست که به زیبایی این قدرت را به تصویر می‌کشد؛ قدرتی که می‌تواند حتی به درّنده‌خویی تروریست‌های داعشی هم نفوذ کند.

کتاب «داعشی و عاشقی» اثری‌ست داستانی که بر دو موضوع اصلی تمرکز دارد؛ اول جریان ابدی آزادی‌خواهی و ایثار که سیدالشهدا و یارانش بنیان‌گذار آن بودند، و دوم فرقۀ ضالّۀ داعش که مزدوران و جاهلان را با پول یا شستشوی مغزی به خود جذب کرده‌ است. از برخورد این دو پدیده داستانی شکل می‌گیرد که در مرکزیت آن دو جوان قرار دارند، دو جوان از دو نژاد و دو نقطۀ متفاوت از جهان که با ایدئولوژی یکسانی به این راه تاریک کشانده شده‌اند؛ اما در مواجهه با واقعیت، هر یک واکنش خاص خود را نشان می‌دهد. «مجید ملامحمدی» در این داستان دختری عرب به نام زینا و پسری اروپایی به نام جوزف را به پیاده‌روی اربعین می‌برد تا به مخاطب‌ها نشان دهد مأموریت انتحاری آن‌ها، زمانی که قرار است در چشمان حقیقت خیره شوند، چه سرنوشتی پیدا می‌کند؛ مأموریتی که یک سر آن به دختری متعصّب با عقاید انعطاف‌ناپذیر برمی‌گردد و یک سر دیگر آن، به ذهنیّت پسری بسته‌ شده که نمی‌تواند چشم‌های خود را بر واقعیتی که می‌بیند، ببندد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانیم:

«چند شب پیش در اردوگاه مردان مجاهد انفجاری رخ داد. صدای انفجار به گوش ما زن‌ها که ساختمانمان دورتر از آن‌جا بود رسید. ترس برمان داشت. گمان بردیم که موشک‌های ایرانی به سمت ما شلیک شده‌اند. اما بعداً معلوم شد که اصل قصه این نیست و ماجرا چیز دیگری است. انفجار از غرفۀ مردی به اسم بن فاروق بود. به ما گفتند کنیز نوجوان او که اسمش سمیّه بود، به خودش کمربند انتحاری بسته و آن را منفجر کرده است. به همین خاطر بن فاروق و چند مرد دیگر کشته شده‌اند. فرماندۀ ما می‌گفت باید خیلی بی‌رحم باشید، حتی نسبت به همدیگر، تا خوی بی‌رحمی شما را شجاع بار بیاورد. اگر مهربان باشید، اگر خندان و خوش‌رو باشید، وسط میدان جنگ خودتان را می‌بازید و تسلیم دشمن می‌شوید. خوی بی‌رحمی و دل‌سنگی، حتماً شما را بر دشمن پیروز می‌سازد. اگر بن فاروق به کنیزش محبت نمی‌کرد، این‌گونه جرئت نداشت که کمربند ببندد و باعث قتل او و دوستانش بشود!»