امروزه، در نظر اهل فرهنگ و اندیشه، افول کتابخوانی یکی از ملموس ترین بحران های جامعۀ ماست. هر روز اخبار و آمار جدید و گاه مبالغه آمیزی دربارۀ بحران کتابخوانی و درصد رو به کاهش کتابخوان ها می شنویم. اما تامل دربارۀ برخی سوال ها شاید نگاه ما را به خواندن و چالش اصلی آن تغییر دهد: آیا می توانیم تفاوت بارزی میان خواندن و نخواندن قائل شویم؟ آیا نخواندن، همیشه و در هر حال، آسیب است؟ آیا مشکل بسیاری از خوانندگان بالقوه این نیست که نمیدانند چه کتابی بخوانند؟ اعترافات یک کتابخوان معمولی به مقابله با کتاب نخواندن می رود.