در چهارمین جلد از مجموعه (ادب نبوی) یکی دیگر از تعلیمات رسول مکرم اسلام در راه آزاد ساختن بندگان از قید و بندهای این عالم و راهی ساختن آنان به سوی حق تعالی شرح و تفصیل داده شده است. در این جلد محوریت مباحث پیرامون موضوع عصبیت است. یکی از بزرگترین موانع ورود اعتقاد و محبت الهی به قلب انسان تعصب جاهلی است که در زمانه کفر یک عامل بسیار قوی بوده و یکی از مهم‌ترین مشکلاتی بوده که پیامبر در راه هدایت مردم داشته‌اند. از سوی دیگر اگر تعصب الهی در وجود انسان به یک ملکه تبدیل گردد انسان را از بسیاری خطاها و اشتباهات مصون می‌دارد و در لحظات حساس به انسان کمک می‌کند تا راهی که رضای الهی در آن است را بپیماید. ویژگی‌ها و آثاری که تعصبات جاهلانه در زندگی انسان دارند و از سوی دیگر نحوه کسب عصبیت الهی و ارتقای مرتبه در آن از جمله مهم‌ترین مباحثی هستند که استاد اخلاق آیت الله مجتبی تهرانی در این اثر به آن پرداخته‌اند. در بخش پایانی کتاب نیز چند جلسه‌ای استاد در مورد فلسفه نبوت و چرایی ارسال پیامبران به سوی مردم و به شکل ویژه‌ای در مورد خصوصیات شخصی و اجتماعی رسول مکرم اسلام که ختم کننده این سلسله طولانی بودند صحبت‌های ناب و تامل برانگیزی داشته‌اند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

انسان چه کند که این معنای ربوبیت حق را نسبت به خویش شهود کند تا در امور خود گرفتار دام جاهلی نشود؟ کسی که پیوسته در روابطش، به روابط غیرالهی متمسک می‌شود؛ بازیگری‌ها، شیطنت‌ها، تحزب گرایی‌ها، گروه گرایی‌ها و... ناشی از همین است؛ ریشه همه در اینجا است. چه کنیم؟ من در جواب دو راهکار عملی می‌گویم؛ به راه علمی هم کاری ندارم. اول؛ عمل کردن به تکالیف الهی به طور کلی واجبات را اتیان کرده و محرمات را ترک کند. همین موجب می‌شود در دل نورانیتی ایجاد شود که به وسیلۀ آن بتواند به ربوبیت حق معرفت پیدا کند. همان گونه که طفل ربوبیت مادر را شهود می‌کند ما بحث مفهوم نداریم. به طوری که هر امری از امور که برایش پیش می‌آید، گویی می‌شود گفت به یک معنا بی‌اختیار توجه‌اش به سمت خدا می‌رود. غیر خدا هیچ کس در نظرش نیست.