کتاب «کودک قرن» مروری بر کودکی طاهره صفارزاده است. او یکی از بزرگترین شاعران و دانشمندان معاصر است که افتخارات بین المللی بسیاری به عنوان یک بانوی مسلمان کسب نموده است. او در سال‌های خردسالی پدرومادرش را از دست می‌دهد و در دستان مادربزرگی رشد پیدا می‌کند که اهل قصه و شعر است. او در همان سال‌های کودکی به دلیل تالمات روحی که می‌بیند به کودکی گوشه گیر و ساکت تبدیل می‌شود که خود را با شعر گفتن و کتاب خواندن سرگرم می‌کند. نتیجه مطالعه فراوان و دم‌خوری با متون کهن باعث می‌شود او بسیار زود به یک شاعر متبحر تبدیل شود و نامش بر سر زبان‌ها بیافتد.ایشان در همان دوران نوجوانی توجه ویژه‌ای به قرآن کریم داشتند و دوست داشتند ترجمه‌ای دقیق و ادیبانه از کلام وحی ارائه دهند که سرانجام این خواسته را محقق ساختند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

وقتی شش سالم به رسید حسین من را ثبت نام کرد من تلاش می‌کردم با مطالعه‌ی کتاب و خواندن کتاب‌های گلستان و بوستان سعدی، غم دوری پدر و مادرم را فراموش کنم. در مدرسه دانش آموزی ساکت کم حرف و جدی بودم. خواهرم هر من را به مدرسه می‌برد و بر می‌گرداند بودن در کنار او برایم آرامش بخش بود. در راه مدرسه همه‌ی اتفاقات آن روز را برایش تعریف می‌کردم. خواهرم تا پایان ششم ابتدایی درس خوانده بود و ریاضیات را خوب می‌دانست و خط بسیار زیبایی داشت. او مشوق و فرشته‌ی مهر و صفای من بود. کم کم ما به کرمان و خانه‌ی دایی حسین عادت کردیم