شهید رجبعلی غلامی اهل کابل بود، مهاجری که در سالهای حمله شوروی به افغانستان، پناهنده ایران شد‌؛ آن روزها یازده یا دوازده ساله بود و ام‌البنین ماهر نیز ماجرای این کتاب را چند سال پیش از این ماجرا آغاز می‌کند تا به روزهایی برسد که در جنگ تحمیلی ایران را چون کشور خود بنگرد و با حضور در جبهه‌ها جام طهور شهادت را بنوشد.

این اثر از نشر ستاره‌ها داستانی تلخ و شیرین را به تصویر می‌کشد که حقیقی و آسمانی است.