کتاب «ناگفته‌های صورتی» روایت ظلم تاریخی به زنان براساس تحقیق و پژوهش اندیشکده راهبردی سعداء است. در دوره‌ای که جهان غرب داعیه حمایت از حقوق زنان دارد و با از جنبش‌های به اصطلاح آزادی زنان حمایت می‌کند یک مرور کوتاه بر تاریخ جهان و جوامع غربی بر همگان اثبات خواهد نمود که هیچ آیینی به قدر اسلام به حقوق زنان احترام نگذاشته است و در برابر فرهنگ‌هایی که زن در ردیف وسایل و جهاز زندگی می‌دانستند دین ختم المرسلین برای تمام زنان جهان معتقد به آزادی و برابری با مردان شد و آن‌ها را ریحانه‌های خلقت دانست که شایسته برخورد و رفتاری محترمانه هستند. ادعای غربیان بر آزاد نمودن زنان نیز نشان می‌دهد مقصود آنان نوع مدرنی از بردگی است که در آن گرچه زن از خانه و کلفتی خانه رها می‌گردد اما اسیر جامعه صنعتی  می‌شود که او را تنها برای بهره برداری به شکل جنسی یا به عنوان نیروی کار ارزان می‌خواهد. در این کتاب تمام تلاش محققان بر این بوده که هیچ کدام از ادعاهای خود را بدون دلیل و مدرک ارائه نکنند و با ارجاع به منابع دست اول انگلیسی حقیقتی که رسانه غربی تلاش در پنهان کردنش را دارد آشکار نمایند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

از رفتارهای ناپسند عصر ساسانی قرض دادن زن خود به مردی دیگر و به عبارت دیگر ازدواج استقراضی بود. خلاصه ازدواج استقراضی چنین است که مرد حتی بدون اجازه زن خود می‌توانست او را به ازدواج مردی دیگر در مدتی معین در آورد. فرزندانی که به وجود می‌آمدند به شوهر اول تعلق داشتند هر چند از نطفه مرد دوم بود و به عنوان نیروی کار و برده به این فرزندان نگاه می‌کردند و شوهر اول گاه آن‌ها را می‌فروخت. یک مرد حتی می‌توانست علی رغم میل و رضایت پادشاه زن خود را به اشخاص تنگدستی که نیاز به زن داشتند برای مدت معینی واگذار کند. در شرایط معاهده زمان واگذاری فرزندانی که از این زن در مدت قرض دادن وی تولید می‌شد، همه از قبل مورد موافقت دو طرف قرار می‌گرفت فرزندانی که تولید می‌شدند، گاه به فروش می‌رفتند و این منبع درآمدی برای پدر بود و به عنوان نیروی کار از این فرزندان چون بردگان بهره‌بری می‌شد. زن و کودک و برده درست به عنوان یک شیء بودند.