کتاب «من قاتل پسرتان هستم» نوشته احمد دهقان مجموعه داستانی با محوریت اتفاقات جنگ است. احمد دهقان از پانزده سالگی در جبهه حضور یافت و از نزدیک شاهد بسیاری از عملیات‌ها و حوادث رخ داده بود. او در سال 75 رمان مهم سفر به گرای 270 درجه را نگاشت. اثری که جایزه 20 سال ادبیات جنگ را برنده شد. در سال 1381 او این مجموعه داستان جنجالی را منتشر کرد. اثری که برخلاف جریان روز ادبیات دفاع مقدس نگاهی واقع بینانه‌تر به مقوله جنگ دارد و به سراغ پشت پرده‌ای از حوادث جنگ رفته که کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود. همچون فیلم آژانس شیشه‌ای در برخی داستان‌های این کتاب نویسنده رزمندگانی را سوژه قرار داده که سال‌ها از رشادت و مجاهدت آن‌ها در میدان جنگ گذشته و حالا در میانه شهر کسی به خاطر ندارد که آن‌ها همان قهرمان‌های گذشته هستند و حالا باید زخم‌های کهنه‌شان را بپوشانند و مثل باقی مردم به دنبال مشکلات زندگی بدوند. اما تکان دهنده‌ترین داستان این مجموعه که نام کتاب نیز قرار گرفته داستان جوان بسیجی است که کار هولناکی انجام داده است. کاری که از انجام آن گریزی نداشته است. براساس این داستان مازیار میری فیلم پاداش سکوت را ساخته است. این کتاب در زمانه خود توانست از زاویه‌ای نو به اتفاقات جنگ و پیرامون آن نظر اندازد و به شکل ضمنی بیان کرد می‌توان از وجوه تلخ و تیره جنگ سخن گفت بدون آنکه بر قداست آن خدشه‌ای وارد نمود.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

راه عقب رفتن بسته بود و ما در میدان جنگ زمینگیر شدیم. آن شب در کنار یک پل ماندیم که جنازه یک زن از سربازان آن‌ها تا صبح در کنارمان بود. از موهای بلند شرابی رنگش فهمیدیم زن است و گرنه صورتش متلاشی شده بود و آن‌هایی که آنجا بودند گفتند در آخرین لحظه نارنجک تو صورت گرفت و منفجر کرد تو صورتش خالی شده بود و استخوان جمجمه‌اش که به رنگ گل پنبه‌ای بود تو چشم می‌زد ادریس نگاه کرد و عق زد و من او را از زیر پل بردم بیرون و بالا آورد و رنگش عینهو گچ شد. گفتم برگردیم اردوگاه تا این جنگ تمام شود و راه باز شود که نگذاشت و گفت حالم خوب است و امشب بمانیم و صبح کمی جلو برویم و برگردیم برویم دنبال کار و زندگی‌مان.