کتاب «ملکۀ یمن» داستان دختری یهودی به نام آدیا است، او که دختر یک خاخام بزرگ است در یک موقعیت اتفاقی به شاهزاده حِمیَر که برای خرید غلامی به بازار آمده بود، گستاخی می‌کند و ذونواس شاهزاده حمیر او را برای تنبیه به کنیزی می‌گیرد و پای آدیا در ابتدا به عنوان کنیز به قصر ذونواس باز می‌شود. اما بزودی متوجه می‌شود قصد ذونواس از آوردن او به کاخ چیز دیگریست. دقیقا در زمانی که شاهزاده به سفر رفته، آدیا نیز قصد می‌کند خودش را بدو برساند و تنها و در هیبت مردانه دل به صحرا می‌زند که این امر باعث می‌شود دشواری ها و خطراتی برای او به همراه داشته باشد. آشنایی او با آرتا که یک طبیب ایرانی‌ست بارها جان او را نجات می‌دهد.

او که بالاخره به ذنواس می‌رسد به ادامه سفر همراه او می‌پردازد که تازه اینجا شروع ماجراست.

این داستان را محدثه اصلانی نوشته است.

در برشی از کتاب می‌خوانید :

سپس دو تن از راهزنان مرا به اجبار در حالی که تلاش میکردم از چنگالشان بگریزم، بر اسب سوار کردند و پاهایم را به زیر شکمش بستند. از بالای اسب به آرتا نگریستم که بی جان و غرق در خون بود. او به خاطر من به پیشواز مرگ رفته بود و من نتوانسته بودم کاری برایش بکنم قبل از اینکه رئیس راهزنان افسار اسبم را به دست بگیرد و مرا با خود به دل تاریکی بکشد، برای آخرین بار به آرتا نگریستم و اشک های سوزانم بر گونه هایم جاری گشت؛ اما بلافاصله دستان بسته ام را بالا آوردم و اشک هایم را پاک کردم نباید میگذاشتم آن مردان درنده خو شاهد بیچارگی و درماندگی ام باشند.