حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی طی سلسله مباحثی عالمانه تحت عنوان نقش اعمال از مرگ تا قیامت، سیر حرکت انسان از زمان تکلیف تا انتهای این حرکت را مورد کنکاش قرار داده‌اند که این بررسی در نوع خود کم نظیر می‌باشد. کتاب پیش رو «مرگ یا تولدی دوباره» دومین جلدی از سری کتاب‌های مبحث نقش اعمال از مرگ تا قیامت اختصاص به موضوع مرگ دارد که در حقیقت تولدی دوباره برای انسان است. همان گونه که هستی بدیهی است موت هم واقعیتی است که انسان در آن هیچ تشکیک نمی‌کند؛ حتی یک امر یقینی است چون مبدأ شهودی دارد و آن را با حس ظاهری ادراک می‌کند از طرف دیگر هیچ موجودی در زنجیره موجودات زنده از مرگ استثنا نشده است. هر موجودی که در زنجیره کاروان هستی است دست خوش مرگ می‌باشد. «کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ» موضوعاتی مانند نهی تمنای مرگ راه‌های تحصیل اشتیاق به مرگ راه شناسایی اشتیاق به مرگ و برای مؤمن مرگ بهتر است یا زندگی در این مجلد مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و حضرت استاد معظم تمام موضوعات فوق را مستدل و علمی و با ارائه شواهدی از آیات و روایات تقدیم علاقه‌مندان به معارف دین نموده است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

کسانی بود که از مرگ بیم و هراس دارند و از آن نگرانند. دلایل این ترس را هم گفتیم. اما در مقابل، یک عده قلیل هیچ باک و هراسی از مرگ ندارند. مشخصات ایشان چیست؟ این‌ها کسانی هستند که اول مرگ را نیستی مطلق نمی‌دانند؛ بلکه مرگ را انتقال از نشئه‌ای به نشته دیگر و عبور از عالمی به عالم دیگر می‌دانند. دوم عالم دیگر را از نظر وسعت و بزرگی با این عالم قابل قیاس نمی‌دانند انتقال از عالمی کوچک به عالمی بزرگ می‌دانند که البته این قیاس هم نارساست؛ چون همیشه مجبوریم. مثال‌های مادی بزنیم در حالی که آن دنیا مادی نیست که بخواهیم مقایسه کنیم با این دنیا و بگوییم این کوچک و آن بزرگ است. این قیاس از ضبقِ خناق است؛ چون لفظ دیگری ندارم بزرگ و کوچک می‌گویم. سوم؛ انتقال را از عالمی گذرا و فانی به عالمی جاودانه و باقی و همیشگی می‌دانند. چهارم انتقال از عالمی که لذاتش آمیخته به الم و درد است به عالمی که لذاتش خالص از هرگونه تلخی و درد است می‌دانند.