کتاب راه آسمان اثر حجت‌الاسلام سید محمدجواد وزیری‌فرد، که توسط نشر رسم وفا منتشر شده، سفری تأمل‌برانگیز به ژرفای خلقت و مسیر تکامل انسان است. نویسنده با تکیه بر آموزه‌های قرآن کریم و سخنان اهل بیت علیهم‌السلام، خواننده را به تفکر درباره جایگاه والای انسان در نظام هستی و نقش او به‌عنوان خلیفه‌الله فرا می‌خواند. این کتاب، نه‌تنها به تبیین داستان آفرینش آدم و دیگر انسان‌ها می‌پردازد، بلکه از زوایای عرفانی و فلسفی، نمادین بودن خلقت را واکاوی می‌کند تا مخاطب را در درک بهتر از نقش و مسئولیت خویش در جهان هستی یاری رساند.  

در ادامه، راه آسمان به رابطه میان انسان و فرشتگان پرداخته و جایگاه این ارتباط را در تعالی روحی و معنوی بررسی می‌کند. نویسنده با نگاهی تحلیلی، به وسوسه‌های شیطان که از اعتراض ابلیس به خلقت آدم نشأت می‌گیرد، می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این چالش‌ها، انسان را در مسیر رشد و انتخاب بین خیر و شر قرار می‌دهند. همچنین، نقش پیامبران الهی در هدایت بشر و کمک به او برای رسیدن به حقیقت و کمال، به‌عنوان یکی از محورهای اصلی کتاب معرفی می‌شود. نویسنده با بیانی روشن، به ضرورت خودشناسی اشاره می‌کند و آن را مقدمه‌ای برای شناخت سرنوشت نهایی انسان و مراتب بهشت و رضوان الهی می‌داند.  

راه آسمان نه‌تنها اثری معرفتی در باب خلقت و معنویت است، بلکه راهنمایی عملی برای کسانی محسوب می‌شود که در جستجوی معنای عمیق‌تری از هستی خویش‌اند. این کتاب با زبانی روان اما پرمغز، خواننده را به تدبر درباره مراتب روحی، از نفس اماره تا نفس مطمئنه، دعوت کرده و او را در مسیری قرار می‌دهد که بتواند جایگاه واقعی خود را در عالم هستی جستجو کند و به کمال انسانی دست یابد.

کتاب راه آسمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دنبال توصیه می‌کنم که رشد معنوی، خودشناسی و درک بهتر جایگاه خود در جهان هستی هستند. همچنین برای دوستداران مباحث قرآنی و عرفانی و کسانی که به دنبال راهنمایی عملی هستند، بسیار مناسب است.

در برشی از کتاب راه آسمان می‌خوانیم:

داستان خلقت آدم قصه ای بی هدف نیست که نویسنده ای نا آشنا از سر توهم و خیال پردازی آن را نوشته باشد تا دیگران بخوانند و وقت بگذرانند؛ بلکه داستانی بسیار جذاب و هدفمند است که در آن خصوصیات دقیقی وجود دارد. انسان وقتی بعضی از داستانها را میخواند با خود میگوید: ای کاش این بخش از داستان اینگونه بود در واقع او در بخشهایی از آن کاستی هایی می بیند و دوست دارد به نویسنده القا کند که اگر این بخش از داستان را تغییر می‌دادی بهتر بود.

یکی از بهترین قصه ها، قصه خلقت حضرت آدم است. خداوند تبارک وتعالى در توصیف یکی از این بهترین قصه ها که داستان زندگانی حضرت یوسف است، می فرماید: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ ) . «احسن القصص قصه ای است که وقتی انسان آن را میخواند هرچه تلاش کند اشکال و نقصی در آن نمی یابد و نمیتواند بگوید ای کاش داستان طور دیگری بود. این ویژگی مختص داستان حضرت یوسف نیست؛ بلکه همه داستانهای الهی این گونه اند؛ زیرا خداوند احسن الخالقین است: «فَتَبارَکَ اللهُ أَحْسَنُ الخالقین». خلقت خدا بهترین خلقت است و این داستان هم که از مخلوقات اوست، از بهترین داستان هاست. ما در طول زندگی خود با پرسشهایی مواجه می شویم که تأمل در داستان حضرت آدم میتواند راهگشا و پاسخگوی آنها باشد؛ مانند اینکه انسان در ابتدا کجا بود و چه شد که به وضع امروزی افتاد و به این عالم وارد شد؟ بعد از این زندگی به کجا خواهد رفت و پایان این سفر کجا خواهد بود؟ آیا ادامه سفر انسان به سوی آسمان است؟ او چه زمانی به آسمان سفر خواهد کرد؟ شب یا روز؟ در ماه رمضان یا غیر آن؟ اینها چند نمونه از پرسشهایی است کهذهن انسانها را در این عالم با خود درگیر کرده اند و خداوند در داستان زیبای حضرت آدم ا پاسخ هایی برای آن قرار داده است.