کتاب «دولت‌ها چگونه فکر می‌کنند» نوشته یکی از تحلیلگران موفق روابط بین الملل و مسائل سیاسی جان مرشمایر است که این اثر را پس از حمله نظامی روسیه به اوکران نگاشته است. این جنگ سوال بنیادینی را پررنگ ساخت که این اثر در تلاش برای پاسخ به آن است. بسیاری از تحلیلگران و سیاستمداران غرب اقدام روسیه برای حمله به اوکراین را یک تصمیم غیرعقلانی و ناشی از روحیه دیکتاتورمنشانه پوتین دانستند. اما مسئله‌ای که مرشایمر بر آن دست می‌گذارد این قضیه است که چه تصمیمی در جهان سیاست عقلانی و چه راهبردهایی غیرعقلانی محسوب می‌شوند. چه معیار و مشخصه‌ای می‌تواند مرز میان این دو را مشخص کند. آیا این تصمیم از نگاه دولت فدراسیون روسیه نیز یک تصمیم اشتباه بوده است؟ پاسخ به این سوال مستلزم تحلیل و بررسی یک سری از نظریات فلسفه سیاست است تا مشخص گردد در عرصه بین الملل عقلانیت یک استراتژی به چه عواملی وابسته است و چطور یک موضوع را می‌توان از پرسپکتیوهای متعدد مورد بررسی قرار دارد تا عیار درستی آن عیان گردد. مطالعه این کتاب برای تمام کسانی که مطالعات سیاست بین الملل و تحلیل مسائل کلان جهانی علاقه‌مند هستند پیشنهاد می‌گردد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

تصمیم گیران آلمان همگی موافق راهبرد کلان برلین برای موازنه قدرت و بازدارندگی بودند با این حال آن‌ها این سیاست را موشکافانه و آزادانه مورد بررسی قرار دادند و در ۱۹۱۲ اجرایی‌اش کردند بتمان پس از جلساتی با هیرینگن و وزیر خزانه داری آدولف و رموث در سپتامبر و اکتبر ۱۹۱۱ کار را کلید زد. پس از موافقت هیرینگن با ایده تصویب قانون ارتش در ۹ اکتبر بتمان نزد امپراتور ویلهلم دوم رفت؛ کسی که باید برای افزایش و تقویت قوای نظامی آلمان قانع می شد. ویلهلم بتمان و ورموث هم نظر شدند که تقویت ظرفیت نظامی هزینه زیادی بهشان تحمیل میکند برنامه ریزی‌های دقیق به سرعت آغاز شدند. در ۱۹ نوامبر هیرینگن تفهیم نامه ای ارائه داد که البته پیشتر آن را با مولتکه در میان گذاشته بود و در آن از لزوم قانون جدید برای ارتش دفاع کرد. ده روز بعد واندل که وظیفه پیش نویسی قانون را برعهده داشت، شکل آن را توصیف و مانند هیرینگن تأکید کرد که افزایش شمار قوای آلمان برای حفظ موازنه قدرت و اهداف بازدارندگی حیاتی است.