(بیت) به محلی گفته می‌شود برای بیتوته کردن اما (خیمه) منزلی برای اقامه وتدارک به پا خواستن است . خیمه های خادمی اباعبدالله الحسین علیه السلام محلی برای تدارک اقامه کردن معرف شناسی خدا و اهل بیت خداست. هم باید شناخت و هم باید شناساند. خیمه های خادمی، محلی برای بپا کردن و نگه داشتن علم‌ها و پرچم‌هایی است که سالکان راه الی الله مسیر گم نکنند.در این جهت، حقیقت خادمی، حقیقت عبودیت است و خادم معصوم علیهم السلام جایگاه خاص و ارتباط نزدیک‌تری با ایشان دارد. این جایگاه خاص تکالیفی بر دوش خادم قرار می‌دهد تا وظیفه خود را بشناسد و درست عمل کند و در یک کلام آداب خادمی بیاموزد.

یکی از این وظایف، احیای امر ارتباط با دیگر مؤمنین است. خادم این خیمه موظف است با ارتباط گیری و جمع کردن جمیع مؤمنین زیر خیمه امام حسین علیه السلام راه اتحاد و شناخت دسته جمعی را فراهم آورد. خادم این خیمه نقش محوری در این امر دارد.

کتاب «خیمه خادمی» از آداب تشکیلاتی اقامه مجالس اهل بیت علیهم السلام می‌گوید. در میان مسیر همراهی با این کتاب، با خیمه هیئت آشنا می‌شویم و کاروان هیئت ها را راه می‌اندازیم. هویت هیئت را در خیمه چهارم می‌آموزیم و دعوت به هیئت و تشکیلات هیئت را همچنین. آداب و چالش های هیئت از دیگر مباحث این کتاب ارزشمند به قلم محمدرضا عابدینی است. در انتها هدف اصلی تشکیل خیمه را بیان می‌دارد، ظهور.

در برشی از کتاب می‌خوانیم :

پس از بهترین بسترهای موجود برای زمینه سازی ،ظهور هیئت ها و مجالس اهل بیت هستند بنابراین باید یکی از رسالتهای اصلی هیئت ها چه در نام گذاری ها و شعارها چه در برنامه ها و محتواها و چه در قالب ها و شکلها زمینه سازی برای ظهور باشد لازم است که این نگاه در همه کارهای هیئت وجود داشته باشد و بدون نام بردن به عنوان یک روح کلی در همه کارها جریان یافته باشد که همان احیای امر اهل بیت است و احیای امر ایشان اتصال عاشورا به ظهور و بلکه مبعث و غدیر و فاطمیه و عاشورا و انقلاب اسلامی به ظهور است.