کتاب «خوب گوش نمی دهی: چه چیز مهمی را از دست می دهی و چرا؟» اثری تحقیقی نوشته کیت مرفی است. او در این مجموعه مقالات تلاش کرده در مورد هنر خوب گوش دادن بیشتر توضیح بدهد. از کودکی به ما می‌آموزند که میان شنیدن و گوش دادن تفاوت‌های عمیقی وجود دارد. برخلاف شنیدن که یک عمل منفعلانه و ناخواسته است، گوش دادن به سخن دیگری امری فعال و ارادی است که نیاز به تمرکز، توجه و همراهی دارد. اتفاقی که در جهان مدرن امروز و با توجه به انزوایی که روز به روز فراگیرتر و شدیدتر می‌گردد تبدیل به یک پدیده شایع و مشکل جهانی شده است. همانطور که در کلامی حکیمانه آمده، داشتن دو گوش در برابر یک زبان به این معنا است که دوبرابر آنچه انسان سخن می‌گوید باید گوش دهد اما در جهان امروزی کمتر انسانی این احساس را دارد که فردی به حرف‌هایش حقیقتا گوش می‌دهد و در ضمن آن همدردی و همدلی با او را دارد. کیت مرفی که خود سابقه سال‌ها روزنامه نگاری و مصاحبه با افراد متعدد را دارد به اهمیت خوب  گوش دادن واقف است. به همین دلیل در این کتاب نیز تلاش کرده تاثیر مثبتی که این عمل بر شنونده و گوینده می‌گذارد را مورد بررسی قرار دهد و شیوه‌های یادگیری هنر خوب گوش دادن را به خواننده بیاموزد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

گوش‌بُرها، کلاهبردارها و شیادها هم معمولاً شنونده‌های درجه یکی هستند. آن‌ها به کوچکترین نشانه غیر کلامی و معنی پنهان در حرف‌های آنی توجه می‌کنند تا دقیقاً بفهمند مهمترین خواسته و ترستان چیست و آن را که فهمیدند، دقیقاً می‌دانند چطور شما را بازی دهند. اما باید اشاره کرد که دروغ معمولاً عملی است نیازمند همکاری. فرق است بین دروغگو و کسی که فقط آنچه را می‌شنود که خودش می‌خواهد بشنود. آدم‌ها می‌گویند:«نه من هیچ وقت گول همچین چیزی رو نمی‌خورم، در حالی که نمی‌دانند وقتی واقعاً دلشان می‌خواهد باور کنند که کسی دوستشان دارد یا پولدارشان خواهد کرد، یا مرضشان را درمان خواهد کرد چقدر قوه گوش کردنشان ضعیف می‌شود.