کتاب مبارزه پیروز از مجموعه تک‌گفتارهای موضوعی شهید بهشتی از اقسام مبارزه، میدان مبارزه، مردان مبارز و روش مبارزه می‌گوید و کوشبده تا مردان مبارز به تناسب میان مبارزه و هدف هدف فوق‌العاده اهمیت دهند.

آدمی با گریه‌ پس از تولدش به میادین مبارزه دعوت می‌شود. مبارزه با باطل یا مبارزه با جبهه حق، مبارزه با ظالم یا مبارزه با مظلوم، مبارزه با نفس یا دل سپردن به آن، کدام میدان را باید انتخاب کرد؟ آدمی بر اساس اهداف، امیال و آرزوهایش و عقایدش که جهان‌بینی او را مشخص می‌سازد، میدان مبارزه خود را برمی‌گزیند. جدای از جنگ درونی، آدمی در محیط خارج نیز درگیر مبارزه است. جنگ‌های قومی و قبیله‌ای، جنگ‌های بین‌المللی و ملی، جنگ‌های صنفی و ... . این امر یعنی مبارزه در زندگی انسان امری اجتناب‌ناپذیر است.

حال که تقدیر به مبارزه است، بهتر است مبارزه‌ای پیروز و سودمند را برگزینیم. اما شرایط مبارزه پیروز چیست؟ شهید بهشتی با مروری بر حوادث کربلا و حوادث پیش از آن پاسخ این سوال را جست‌وجو می‌کنند.

اولین شرط، هدف‌دار بودن مبارزه‌است. هر چه هدف مبارزه متعالی‌تر باشد، هزینه‌ای که برای آن پرداخت می‌شود بیشتر خواهد بود. پس دومین شرط پرداخت هزینه است. شرط سوم روش صحیح مبارزه است که این شرط نیز تحت تاثیر هدف مبارزه قرار می‌گیرد. این گفتار با برشمردن سایر شرایط و نکات در خصوص مبارزه به این نکته ناب می‌رسد که

«مبارزه اجتناب‌ناپذیر است و شیرین‌ترین مبارزات، مبارزه در دفاع از حق و علیه باطل است. این هدف آن‌چنان والاست که جانبازی برای آن سهل است»

چرا باید کتاب مبارزه پیروز را ورق بزنیم؟

این  نوشتار خط مشی زندگی آدمی را مشخص می‌کند. بر سر دوراهی حق و باطل قرار می‌دهد تا با تامل مبارزه در جبهه حق را برگزینیم.

کتاب مبارزه پیروز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

روشنفکران، اندیشمندان، علاقه‌مندان به متون مذهبی و فعالان سیاسی، فرهنگی و اجتماعی از این اثر غافل نشوند.

برشی از کتاب مبارزه پیروز:

مبارزه پیروز شرایط و سننی دارد که باید آن سنن و شرایط را شناخت و در مبارزات حیاتی از آن پیروی کرد. اول اینکه مبارزه باید هدف داشته باشد؛ هدفی مشخص و روشن، صریح و قاطع. مبارزه بی‌هدف معنا ندارد. هر مبارزه هدفی دارد اما گاه اتفاق می‌افتد که هدفها روشن نیست و مبهم است. چه بسا می‌بینید فردی عمری را در مبارزه گذرانده اما در پایان عمر چیزی به دست نیاورده است؛ چرا؟ چون در تمام مدت مبارزه مارپیچ و خمیده حرکت کرده. کار کرده و تلاش کرده است. یعنی نه به سمت هدفی معین و مشخص بلکه به نقطه‌ای مبهم و تاریک روی آورده و به همین جهت هم نیروهایش به هدر رفته و به جایی نرسیده است.