کتاب «با سرودخوان جنگ در خطه‌ی نام و ننگ» گزارشی مکتوب از سفر نادر ابراهیمی به جبهه‌های دفاع مقدس است. او به همراه گروهی از هنرمندان و فعالان صداوسیما گردشی در مناطق جنگی انجام می دهد. او از اندک نویسندگانی بود که فرصت مشاهده جنگ را از دست نداد و تلاش نمود قطره ای از این دریای حماسه را با قلم خود به ثبت رساند. این کتاب یک سفرنامه یا مستندنگاری دقیق و پرجزئیات نیست بلکه مجموعه ای یادداشت ادبی و احساسی است که تلاش نموده حال و هوای جبهه های ایران را به مردمان پشت جبهه و نسل آینده انتقال دهد. در واقع می توان این کتاب را تکه آینه ای کوچک دانست که چند صباحی در برابر خورشیدی تابان ایستاده و تلاش نموده در هر لحظه پرتویی از آن را روایت کند.

نوع مواجهه یک نویسنده که از کتابخانه و جهان بدون هیاهوی خود جدا شده و خود را به معرکه یک دفاع جانانه رسانده، بسیار جالب و خواندنی است. تاثیر فضای معنوی جنگ و روحیه فوق العاده بالای رزمندگان اسلام را می‌توان بر نادر ابراهیمی مشاهده نمود. او دفاع مقدس را میراثی می‌داند که حاصل قرن‌ها غیرت و غرور ملی است و البته دلیرمردان این عرصه را نیز جهادگران فردای جنگ نیز می‌داند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

این به اعتقاد خالص و صادقانه ی من عظیم ترین مؤمنانه ترین دلاورانه ترین ایرانی ترین و نیز سالم ترین جنگی ست که ملت ما از آغاز تاریخ خود تاکنون داشته است؛ از آغاز تاریخ یعنی از زمانی که ملتی یا سرزمینی به نام ایران یا نامی نزدیک به آن و یا حتی اقوامی به نام پارس و ماد در این سرزمین زیسته‌اند و تا آنجا که می‌توان خاطره‌ی محوی از آن را در اسناد و مدارک تاریخی یافت از زمان دولت ایلام و هجوم آریاهای سرمازده به این خاک....