کتاب «آن‌سوی‌مرگ» تلاشی برای انتقال تجربه نادر و کم‌احتمال بازگشت از برزخ است.

دیدن و تجربه حالتی دیگر از حالت موجود برای همه ما می‌تواند  هم جذاب باشد هم ترسناک. رفتن به دنیای دیگر حتمی است اما رفتن و تجربه کوتاه کردن و بازگشت به این دنیا، از سری اتفاقات بسیار نادر است. کسی که برای حتی چند لحظه حس سبکی را تجربه کند، سبکی حاصل از جدایی از بدن این جسم مادی، دیگر آن آدم سابق نمی‌شود.‌

این کتاب که شامل سه مصاحبه جمال صادقی و محمدحسین حاجی ده‌آباد با سه تجربه‌گر است، ما را به صورت کاملا متفاوت و ماورایی با دنیای پس از مرگ آشنا می‌کند. آنها از ارتباط بدن مادی‌شان با بدن اثیری‌شان می‌گویند. برخی‌شان بعد از بازگشت، قدرت‌هایی کسب کرده‌اند. با دیدن شیاطین و نتیجه اعمالشان، سخت می‌ترسند و با دیدن نوری از رحمت الهی امیدوار می‌شوند.

این کتاب تذکری است برای همه ما، برای اتفاقی حتمی که دامن‌گیر همه می‌شود. نویسنده محترم در ابتدا کتاب آن‌سوی‌مرگ خواندن بخش‌هایی ازین اثر را به بیماران قلبی و دارای مشکل اعصاب پیشنهاد نمی‌کند.

در برشی از کتاب آن‌سوی‌مرگ میخوانیم:

- دوست دارم تفسیر شخصیتان را در مورد این مشاهدات ..بدانم لطف میکنید بگویید؟

- بر اساس مشاهداتم فضای حقیقی قبر، با آن چه ما تصور می کنیم تفاوت دارد. به طور کلی عرض می کنم درون دنیای ما مکان ها یا به بیانی دنیاهای دیگری قرار دارد. مکان هایی که ما با چشم های جسمانی مان نمی توانیم ببینیم. آنها را تنها با چشم روح می شود دید.... الآن، مثال ناقصی به ذهنم رسید. نمی دانم این مثال، چه قدر به منظور من نزدیک است ولی بشنوید: فرض کنید یک قطره خون را در اختیار شما گذاشته اند خوب؟ در، در نگاه اول چه می بینید؟ یک دایره کوچک قرمز رنگ حالا اگر این دایره کوچک را با چشم مسلح نگاه کنید چه میبینید؟ این بار، گلبولهای سفید و قرمز پلاسما و پلاکت را خواهید دید ملتفت شدید؟ شما قبلاً با چشم هایتان نمی توانستید این چیزها را ببینید؛ ولی وقتی از چشم مسلح استفاده کردید توانستید در مورد دنیاهای درون مکانهای زمینی هم تقریباً این طور است به عنوان نمونه، قبر. فقط با چشم روحی میتوانیم فضایی را که درون آن است ببینیم.