آیلت فیشباخ در کتاب جدیدش با عنوان «انجامش بده» از نقشه شروع کارهای مهم می‌گوید؛ اینکه از کجا شروع کنیم؟ چطور با موانع مواجه شویم؟ می شود از مشکلات خسته نشویم؟ کارهای ارزشمند چه چیزهایی هستند و چطوری وقتمان را تلف نکنیم؟

کارهای زیادی هست که نقشه انجامش را تا نتیجه برای خودمان نقاشی می‌کنیم اما دست و پایمان می لرزد که یک قدم سمت آن‌ها برداریم؛ تغییرات مهم زندگی که با همین اتفاق عقب و عقب تر می‌افتند، جایی باید رغم بخورند و به سمت برنامه‌های انجام نشده برویم، در حقیقت جمله «دل را به دریا زدن» را عملی کنیم.

اما چجوری؟

 راه‌های انگیزه بخش این اثر را بخوانیم تا با پای خودمان به سمت هدف های کوچک و بزرگ حرکت کنیم.

در بخشی از کتاب نوشته شده:

(( هرمهمانی به دیوار می چسبد و وارد جمع نمى‌شود، خجالتى درنظر گرفته میشود. محتاج توجه بودن و خجالتی بودن باهم فرق دارند؛ اما هردو به میـزان صمیمت بسـتگى دارند. افرادى که برداشت اشتباهى از صمیمیت دارند، رفتارهاى متفاوتى از خودشـان نشـان می‌دهند. این مسئله در خصوص ســخاوت هم صدق میکند؛ همة افراد سخاوتمند داشته هایشان را با دیگران تقسیم میکنند؛ اما ممکن است از حد بگذرند؛ یعنى یا خساست کنند و کمتر ببخشند یا اینکه بی‌ملاحظگی کنند و پول و زمانشان را بى‌حساب خرج کنند. دراینجا نیز کسانی که برداشت اشتباهى از سخاوت دارند، کاملا باهم فرق می کنند. تفاوت بین فرد خسیس و فرد دست و دل باز خیلى بیشتراز تفاوت بین دو فرد سخاوتمند است. ))