کتاب با دست‌های خالی خاطراتی از پدر موشکی ایران، شهید حسن طهرانی مقدم است که به کوشش مهدی بختیارس گردآوری شده و نشر یازهرا منتشر ساخته است.

خانواده طهرانی مقدم، سه پسر داشتند که حاج محمد را خدا حفظ کند، شهید علی هم در اوایل جنگ به شهادت رسید و حاج حسن طهرانی مقدم که افتخار آفرینی او مدال افتخار بچه‌های انقلابی و تربیت یافته مکتب خمینی بزرگ است.

یک سال قبل از پیروزی انقلاب در رشته صنایع (برش قطعات صنعتی) در مقطع فوق دیپلم مدرسه عالی تکنیکیوم نفیسی پذیرفته شد و دو سال بعد (۱۳۵۸) در مقطع لیسانس رشته مهندسی صنایع ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک مهندسی گردید. در کوران نبرد تشکیلات نوپای سپاه با ضد انقلاب و گروهک های منافق در اطلاعات منطقه ۳ سپاه شمال مشغول به فعالیت شد و تا ۳۱ مهر ۱۳۵۹ در این سمت باقی ماند. شروع جنگ دوران طلائی زندگی شهید طهرانی مقدم بود. او پس از عملیات ثامن‌الائمه متوجه ضعف آتش پشتیبانی خودی شد و در پاییز 60 با ارائه طرح ساماندهی آتش پشتیبانی، از طزرف فرماندهی سپاه به عنوان فرمانده پشتیبانی کننده آتش‌های خمپاره‌ای سپاه معرفی شد. سال بعد گام بزرگ‌تری را برداشت و مرکز تحقیقات فنی توپخانه را به راه انداخت. پاییز 63 طهرانی مقدم به همراه سی نفر از یارانش برای آموزش موشکی راهی سوریه شد و پس از سه ماه همراه با موشک‌های خریداری شده از لیبی، عراق را مورد هدف قرار داد. سال 66 اما اولین راکت ایرانی به نام نازعات که بین 80 و 120 کیلومتر برد داشت وارد میدان جنگ شد.

پس از پایان جنگ حسن مقدم راه را با قدرت پیش گرفت و در سال 77 موشک شهاب 3 را وارد نیروی هوا فضای سپاه کرد که لرزه بر اندام دشمن صهیونیستی می‌انداخت.

حسن مقدم ۲۱ آبان ماه ۱۳۹۰ رفت اما موشک هایی که ساخت هنوز هم به سمت تحقق بزرگترین آرزوی وی نشانه رفته اند.

صحیفه ای که پیش رو دارید برشهایی است کوتاه و گزیده شده از مجاهدات غرور آفرین «حاج حسن طهرانی مقدم که به حق او را «پدر موشکی ایران لقب داده اند. آن چه در این کتاب خواهید خواند، حتی نمی از دریای عزم و اراده آن سردار نیست.

چرا باید کتاب با دست‌های خالی را بخوانیم؟

آشنایی با کسی که او را پدر صنعتی در کشور می‌دانند که ضامن امنیت امروز ماست، قطعا بسیار لازم و ضروری است.

کتاب با دست‌های خالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

به همه علاقه‌مندان خاطرات به خصوص زندگی‌نامه بزرگ‌مردان دفاع از میهن.

در برشی از کتاب با دست‌های خالی می‌خوانیم:

همیشه میگفت: کاری که ما میکنیم خیلی حساس است و اهمیت دارد و اصلاً صرف ایران نیست که از این کار استفاده کند.» اعتقاد داشت این موشک ها در واقع اختراع شیعه است و میگفت: «می خواهم روی این موشک ها بزنم ساخت شیعه و به اذن خدا و کمک اهل بیت کاری خواهیم کرد که آیندگان خواهند فهمید چقدر اهمیت دارد. در جواب بچه ها که از او میپرسیدند چرا بابای همه را تلویزیون نشان همه ی این می دهد اما شما را نشان نمیدهد؟ هیچ وقت نمیگفت که .

کارها کار ماست؛ تنها چیزی که این اواخر می گفت این بود که: «ما کاری داریم میکنیم که امیدواریم به واسطه ی آن مقدمات ظهور فراهم شود، وقتی حضرت بقیة الله تشریف بیاورند شاید از این ابزار استفاده کنند. اگر شما صبور باشید، در اجر این کار شریک خواهید بود و ما از این حرف ها انرژی زیادی می گرفتیم. بعد از شهادت ایشان آقا که به منزل ما تشریف آورند و سه ربع، یک ساعت از شخصیت حاج حسن حرف زدند فرمودند: «حاج حسن در کار خودش آن قدر سریع و تند پیش می رفت که بعضی مواقع من او را نگه می داشتم و مانع می شدم که جلوتر نروید.»