کتاب 435 نوشته محمدحسن جمشیدی و به کوشش بهزاد دانشگر رمانی نوجوانپسند است که روایت ساخت برج میلاد به وسیله مهندسان و کارگران ایرانی را در 168 صفحه روایت میکند.
اینبار کتاب 435 روایت پیشرفت ایران را نه از دنیای هستهای و سلولهای بنیادی روایت میکند، بلکه از دنیایی متفاوت به مسیر پیشرفت ایران نگریسته و این وجه تمایز این اثر با دیگر کتب این زمینه است. نام کتاب از ارتفاع 435 متری این برج گرفته شدهاست. این برج اولین ابرسازه ایرانی و ششمین برج بلند مخابراتی جهان است که در سال 1387 افتتاح شد. طراحی، بتنریزی، کارگری در ارتفاع 400 متری، تغییر شهردار و تامین مالی پروژه برخی از چالشهای پیشروی عاملان این طرح هستند که پرداختن به آنها فراز و فرود زیبایی در داستان ایجاد میکند. این رمان از زبان یکی از مهندسان روایت میشود و حل گرههای تکنولوژی و مهندسی پروژه حس غرور و تلاش را در مخاطب زنده میکند.
برای اطلاع از قدرت پیشرفت ایران و ایرانی، برای تقویت روحیه وطندوستی، برای تقویت روحیه تلاش و پشتکار
نوجوانانی که دل در گرو ایران دارند و حتی نوجوانانی که دل در گرو ایران ندارند به خوبی میتوانند از این اثر بهره ببرند.
طبق طراحی دکتر محمدی که مو لای درزش نمیرفت باید اول رأس برج زده میشد و بعد نصب آنتن را شروع میکردیم و حالا من شده بودم مسئول ساخت رأس برج. طی جلساتی که با دکتر محمدی و مهندس حمیدی داشتیم و یکی دو مشاور خارجی که با دکتر محمدی در این زمینه در تماس بودند، مهمترین چالش ما نصب چنین سازه سنگین و حجیمی با کمترین خطا در بالای برج بود. در بالای برج قطر شفت ۱۴ متر بود و انقدر نبود که ما برویم در آن ارتفاع کار را شروع کنیم. سوای ارتفاع بالای سازه هوا در آن ارتفاع، مخصوصاً شدت باد در آسمان با روی زمین تفاوت داشت و عملاً این کار نیاز به فکر و محاسبات پیچیده بیشتری داشت. این یعنی یک عملیات پر محاسبه و پر ریسک برای هر مهندسی و من هنوز سی سالم نشده بود با اینکه در خود این پروژه حسابی آبدیده شده بودم.
نظرات