کتاب «کتاب‌ها شیمیایی نمی‌شوند» نوشته محبوبه شمشیرگرها خاطرات صالح عبدالامیر عسکرپور است. او رزمنده دفاع مقدس بود که در شهر کربلا از خانواده‌ای ایرانی الاصل به دنیا آمده بود. خاندان آن‌ها از یزد به کربلا مهاجرت کرده بودند و در این شهر صاحب چندین حمام بودند. صالح در دوران قدرت گرفتن رژیم بعث در این کشور بزرگ شد و به گروه‌های انقلابی پیوست که سبب شد از عراق اخراج شود. او در زمان دفاع مقدس به عنوان نیروی اطلاعات و عملیات فعالیت کرد و مسوول تخلیه اطلاعات از افسران بعثی بود. کار مهم و ماندگار او در سال‌های پس از جنگ بود. او ماموریت یافت تا به دلیل آشنایی با فرهنگ و جغرافیای عراق و آگاهی نسبت به مسائل نظامی به ضبط خاطرات فرماندهان رژیم عراق بپردازد. در این مسیر او توانست صدها ساعت با افراد مهمی گفتگو و مصاحبه کند که سمت‌های مهمی در ارتش رژیم بعث داشتند  و اطلاعات مفیدی پیرامون جنگ در یاد داشتند. تجربه بازگشت به عراق و جمع آوری این اطلاعات مهم‌ترین بخش این کتاب است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

چندین نفر را برای مصاحبه در بصره پیدا کرده بودم که غازی هم در این دیدارها همراهم بود. مصاحبه‌های بصره که تمام شد از خودش خواستم که هر کسی را می‌تواند به خصوص از میان بعثی ها پیدا کند با معرفی او با چند افسر دیگر مصاحبه کردم. میگفت برای هر بیست و چهار ساعت که با شما هستم دویست هزار دینار عراقی می‌گیرم. بعد از چند نوبت قیمت را تا دویست و پنجاه هزار دینار بالا برد برای هر معرفی و هماهنگی هم باز مبلغی اضافه می‌گرفت. منعی نداشتیم حتی به او می‌گفتم که برای فرمانده لشکر حتی حاضریم سه هزار دلار هم بدهیم فرمانده تیپ هم پانصد دلار.