کتاب پرورش روان کودکان اثر دکتر دانیل جی. ایمن و چارلز فی راهنمایی جامع و علمی برای والدینی است که می‌خواهند سلامت روانی فرزندان‌شان را تقویت کرده و پاسخی مثمر ثمر به چالش‌هایی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال کم‌توجهی، بیش‌فعالی، اوتیسم، اختلال وسواس فکری-عملی، تیک‌ها و حتی اختلالات خوردن فرزندان‌شان بدهند.

دکتر ایمن که به عنوان روان‌پزشک و متخصص اختلالات مغزی و به عنوان مدیر کلینیک‌های ایمن در آمریکا فعالیت می‌کند، با تکیه بر سال‌ها تجربه در زمینه‌ روانپزشکی و استفاده از تصویربرداری مغزی به والدین نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با درک بهتر از عملکرد مغز کودکان، به شکل موثرتری از آن‌ها حمایت کرد. یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی کتاب، زبان ساده و قابل‌فهم آن در توضیح مفاهیم پیچیده‌ نوروساینس است؛ مفاهیمی که معمولا در قالبی خشک و دانشگاهی ارائه می‌شوند، اما در اینجا به زبانی روشن و کاربردی برای عموم والدین بازگو شده‌اند.

کتاب‌ صرفا به بیان گزاره‌های علمی نمی‌پردازد، بلکه راهنمایی عملی برای تشخیص علائم اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان و همچنین راه‌های درمان آن‌ها را ارائه می‌کند. از برقراری ارتباط موثر با کودک و آموزش مهارت‌های مقابله‌ای گرفته تا ایجاد محیطی امن، کمک به تنظیم احساسات و تشویق به سبک زندگی سالم الگوهای نویسنده در مسیر درمان هستند.

چرا باید کتاب پرورش روان کودکان را مطالعه کنیم؟

روان کودک‌تان برای‌تان مهم است؟ می‌خواهید بین جسم و روان کودکتان تعادل برقرار کنید؟ پس باید کتاب حاضر را مطالعه کنید.

کتاب پرورش روان کودکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

والدین، زوج‌های جوانی که قصد فرزندآوری دارند، روان‌شناسان و حتی مربیان و معلمانی که به نحوی با کودکان درگیر هستند مخاطب این کتاب می‌باشند.

برشی از کتاب پرورش روان کودکان:

دوستی‌ها می‌توانند موجب خوشحالی زیادی در زندگی کودکان شوند؛ اما گاهی ممکن است نگرانی‌هایی نیز برای شما ایجاد کنند؛ برای مثال وقتی کودکان دوستانی انتخاب می‌کنند که ازنظر شما برایشان مناسب نیست، باعث اصطکاک و اختلاف‌نظر می‌شود. دکتر فی چنین مشکلی را در خانواده‌هایی می‌بیند که والدین پادگانی و هلیکوپتری فرزندانشان را بیش از حد کنترل می‌کنند و باعث می‌شوند کودک از راه
دوستی با بچه‌هایی که والدینش تأییدشان نمی‌کند، عصیان کند. این وضعیت باید با دقت و ظرافت مدیریت شود؛ زیرا شما عملاً کنترلی بر موضوع ندارید. می‌توانید به شهر دیگری نقل‌مکان کنید، مدرسهٔ فرزندتان را تغییر دهید، منزوی زندگی کنید یا بادیگارد داشته باشید. همه این‌ها اقداماتی جدی و اساسی هستند؛ اما کارساز نیستند. فرزندانتان همچنان دوستانی را پیدا می‌کنند که ممکن است پسند شما نباشند.