سند جنایات پهلوی طومار طویلی است که نوشتن از آن‌ها کار یک کتاب و دو کتاب نیست. قیام مسجد گوهرشاد و سرکوب خونین این قیام توسط عمال رضاخانی یکی از این صدها جنایت حکومت پهلوی است. مردم مشهد که از قوانین تجددطلبانه همچون کشف حجاب ناراحت بودند تصمیم گرفتند اعتراض خود را با تحصن در مسجد گوهرشاد اعلام کنند. نتیجه این حرکت انقلابی با کشتار هزار و خورده‌ای نفر روبرو شد.

کتاب «ماکسیم بر بام» تاریخ شفاهی این حوادث است. گروهی از نویسندگان در سال 92 به سراغ کهنسال شهر مشهد رفته‌اند و خاطراتی که آن‌ها به طور مستقیم مشاهده کرده‌اند یا از زبان والدین و بزرگترهای خود شنیده‌اند را نقل کردند. این خاطرات عظمت و سبعیت این جنایت را نشان می‌دهد. از اینکه تا روزها بعدتر همچنان در اطراف مسجد خون و گوشت مردم بوده و آمار کشته شدگان به قدری بالا بوده که نیروهای دولتی اجساد پاک شهدا در گورهای دسته جمعی دفن می‌کرده‌اند نمونه‌ای از این خاطرات است. با ثبت این خاطرات در کتاب «ماکسیم بر بام» حالا دیگر این لکه سیاه و ننگ هیچگاه از پیشانی تاریخ پاک نخواهد شد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

اول که آب چشمه گیلاس رنگی شد، تعجب نکردم اما قرمزی آب تمام نشد که نشد. پرسیدم و شنیدم: «قالی‌های پرخون مسجد گوهرشاد رو آوردن توی مسیر چشمه برای شست و شو همون جا میشورن و میندازن بالای تپه و کوه تا خشک بشه» چند روز بعد که کمی سروصداها خوایید راهی حرم شدم. هنوز رد خون در صحن دیده میشد. در روستا هم صحبت از اتفاق آن روز بود.