شهید مطهری در دهه پنجاه شمسی به درخواست طلاب حوزه علمیه قم و توصیه امام خمینی (ره) تصمیم گرفتند تا در روزهای پایانی هفته به قم برگردند و مباحثی را با محوریت معارف قرآن برای علاقه مندان ارائه نمایند. شروع این جلسات هم زمان شده بود با گرم شدن تنور انقلاب و سال‌های ملتهبی که قرار بود منجر شود به یک اتفاق بزرگ تاریخی. در این میان مسوولیت سنگین شاگردان و یاران امام در تحقق این واقعه بزرگ سبب شده تا شهید مطهری همچون گذشته فراغت بال برای تدریس و تبلیغ مباحث اعتقادی و فکری نداشته باشند و ناچارا بیشتر درگیر حوادث سیاسی باشند.

با تمام این احوال ایشان موفق شدند چندین دوره از موضوعات مورد نظر خود را مطرح و بسط دهند. از جمله این مباحث می‌توان به موضوع فطرت اشاره کرد که از مباحث پربسامد در منظومه فکری شهید مطهری است و در محافل متعددی به این قضیه ورود کرده اند. با اینکه پیش از انتشار کتاب «فطرت در قرآن» در چند اثر دیگر موضوع فطرت به عنوان یک از مهم‌ترین مفاهیم دین اسلام مورد بحث و بررسی قرار گفته اما با این حال این اثر چون در یک کلاس خصوصی و در نزد طلاب فاضل و دستچین قم مطرح گردیده شیوه ورود و خروج به بحث به شکل دقیق‌تر و عمیق‌تری صورت گرفته است. در نتیجه با مطالعه این یازده جلسه خواننده به تمام زوایای این موضوع از ساحت دین و عقل آگاه می‌گردد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

از اینجا به خوبی روشن می‌شود که در وجود انسان و در روح انسان یک جای خالی وجود دارد که جز با عدالت و سایر ارزش‌ها پرشدنی نیست. کسانی که به چنین نیازی معترف نیستند بدین جهت است که تمام نیازهای انسان را نیازهای مادی فرض کرده‌اند. بنابراین یک سلسله اصول مشترک میان همه افراد وجود دارد که همه حد اعلای قداست را برای آن قائل هستند تا جایی که آماده‌اند همه منافع فردی را در راه آن فدا کنند.