فطرت از جمله مفاهیم پربسامد در نصوص دین مبین اسلام است که در معارف دینی از آن به عنوان پیامبر درونی یاد شده است. شهید مطهری از این بحث به عنوان ام المسائل معارف دین یاد کرده‌اند. فطرت مساله‌ای است که در فلسفه و در حوزه تربیت از آن سخن گفته شده است و هر کدام از این موضوع برداشت منحصر به فرد خود را دارند. از جمله ادعاهای بسیار مشهوری که از جانب دین مطرح شده این است که باور به خداوند و اداره جهان به دست مدبری توانا مساله‌ای فطری است که در ذات تمام انسان‌ها وجود دارد.

کتاب «فطرت» در واقع سلسله سخنرانی ده جلسه استاد مطهری در جمع اساتید و معلمان مدرسه نیکان است. ایشان بحثی ریشه‌ای و اصولی از این موضوع مطرح می‌کنند. در ابتدا به توضیح معنای صحیح آن می‌پردازند و سپس با نقد و تحلیل نظریه ماتریالیسم و مارکسیسم به دنبال اثبات اصل فطرت هستند و در نهایت به تبیین این مساله می‌پردازند که دین موضوعی فطری است و در نهان تمام انسان‌ها وجود دارد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

در نظریه مارکسیست‌ها چنین نیست. الزاماً باید قبول کنیم که در دوره اشتراک اولیه دین حتماً وجود نداشته دین بعد از مالکیت و بعد از آنکه جامعه به دو گروه استثمارگر و استثمار شده غنی و فقیر تقسیم شد پیدا شده است. این یک تفاوت بنابراین دین را طبقه حاکمه وضع کرده‌اند. طبق نظریه این‌ها ما باید قبول کنیم که واضعین اولیه دین خودشان جزء طبقه حاکمه بوده‌اند.