کتاب «سراب سایه‌ها» در کمتر از دو ماه در تابستان 1402 توسط مهدی محمدی تحلیلگر و کارشناس مسائل سیاسی نگاشته شد. او در این کتاب با گردآوری داده‌ها و رصد وقایع پاییز 1401 تلاش کرده پرده از حقیقت پنهان ماجرا بردارد. پس از فوت خانم امینی در روزهای پایانی تابستان ناگهان رخداد‌های تلخ و تیره‌ای گریبان گیر کشور شد و فتنه‌ای برنامه‌ریزی شده و دقیق در کشور اجرا گشت که باعث ایجاد آشوب‌های خیابانی فراوان گشت اما ملت و جمهوری توانستند به سلامت این پیچ سخت و پرخطر را پشت سر بگذارند. اعتراضات اولیه علیه قوانین حجاب و گشت ارشاد ناگهان رنگ و بویی دیگر یافتند و از یک اعتراض برای حقوق زنان فراتر رفت و اصل حاکمیت را نشانه گرفت. نویسنده در این کتاب تلاش دارد به استناد اخبار و سخن حاکمان غربی نشان دهد که آن‌ها از سال‌ها پیش برای وقوع این بحران اجتماعی برنامه‌ریزی کرده بودند و با روشن شدن فتیله انبار باروتی که سال‌ها پیش آماده ساخته بودند ناگهان منفجر گشت. او با فصل بندی کتاب‌هایش با نام مکان‌های مختلف می‌خواهد نشان دهد سرنخ وقایع رخ داده در درون کشور به سرویس‌های جاسوسی و امنیتی اسرائیل و آمریکا در خارج برمی‌گردد و آن‌ها به شکل هدفمند با استفاده از رسانه، جاسوس‌های داخلی و ضعف‌های داخلی توانستند فشار بین المللی و داخلی را بر جمهوری اسلامی افزایش دهند. گرچه نقشه آن‌ها به سرانجام نرسید و با مدیریت و مدارای حاکمیت آتش این فتنه نیز خاموش گشت. گرچه آسیب و جراحت‌های متعددی بر پیکره کشور و ملت وارد ساخت که باید پیرامون آن‌ها به تحلیل و آسیب‌شناسی پرداخت تا از وقوع دوباره آن جلوگیری گردد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

ایده پردازی درباره سازمان آشوب نامتقارن شواهد مفصلی وجود دارد که نشان می‌دهد در زمستان ۱۴۰۰ بحث‌های جدی در محافل امنیتی غرب در جریان بوده که محور اصلی آن تلاش برای ایجاد یک سازمان آشوب نامتقارن در ایران بوده است. آمریکایی‌ها برای پخته کردن این بحث با برخی جامعه شناسان در ایران ارتباط گرفته و پروژه‌هایی برای آنان تعریف کرده بودند. هدف این پروژه ایجاد یک سازمان جدید آشوب تعریف شده که متفاوت با سازمان سنتی باشد و بتواند همه اقشار را پای کار بیاورد. اسناد موجود نشان می‌دهد طرف خارجی تأکید کرده سازماندهی چنین شبکه‌ای حتماً باید در بستر شبکه‌های اجتماعی صورت بگیرد تا هم خارج از حوزه اشراف اطلاعاتی قرار داشته باشد و هم با توزیع رهبری آشوب و رهبر واحد را که ضربه زدن به آن بتواند کل سازمان آشوب را از هر خطایی دور سازد.