همه‌ی کسانی که اهل معنا بودند -بزرگان اهل معنا که ما گاهی خدمت بعضی از این‌ها رسیدیم- توصیه‌شان این بود که گناه نکنید. بعضی‌ها می‌گویند آقا چه ذکری را بخوانیم که مثلاً فرض کنید خیلی خوب باشد و به مقامات عالی برسیم؟ آن‌ها می‌گفتند آقا ذکر پیشکش، گناه نکنید. قدم اوّل این است و اگر این قدم تأمین شد خیلی از مشکلات شما -مشکلات روحی، مشکلات معنوی و مشکلات مادی- برطرف خواهد شد. همه در معرض گناهیم، همه در معرض لغزشیم. عرض کردم مراقب باشید. اگر چنانچه این مراقبت را شما داشتید، این مراقبت از خود را، که اسم این مراقبت از خود تقوا است. تقوا که در قرآن این همه تکرار شده، یعنی همین. مراقبت کردن از خود که گناه نکنید، که خلاف نکنید. خدای متعال به شما کمک خواهد کرد، شما را محکم نگه می‌دارد. خودِ این مراقبت موجب جلب رحمت الهی است، موجب برکت دادن به زندگی است. زندگی انسان عمر، انسان آنات انسان، ساعات انسان برکت پیدا می‌کند بر اثر تقوا. این اولین توصیه‌ی من است. توصیه‌ی دوم بصیرت. بصیرت وقتی بود غبارآلودگی فتنه نمی‌تواند آن‌ها را گمراه کند، آن‌ها را به اشتباه بیندازد. اگر بصیرت نبود انسان ولو با نیت خوب گاهی در راه بد قدم می‌گذارد. کتاب «اخلاق و تربیت» بیست و ششمین جلد از مجموعه «ره‌نامه» است که به بیانات مقام معظم رهبری درباره این موضوع می‌پردازد.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانیم:

«خانواده یک محیط امنی است که در آن، چه فرزندان و چه خود پدر و مادر، می‌توانند روح و فکر و ذهن خود را در این محیط امن و قابل اعتماد سالم نگه دارند و رشد بدهند. وقتی خانواده سُست شد، نسل‌هایی که همین‌طور پشت‌سرهم می‌آیند، بی‌حفاظ‌اند. انسان برای تربیت است؛ انسان برای هدایت و تعالی و کمال است. این نمی‌شود مگر در یک محیط امن؛ محیطی که در آن عقده به وجود نیاید، انسان اشباع بشود، در آن تعلیمات هر نسلی به نسل بعد منعکس بشود و از کودکی یک انسان تحت تعلیم صحیح، روان طبیعی و فطری دو معلّم که نسبت به او از همه‌ی انسان‌های عالم مهربان‌ترند، یعنی پدر و مادر قرار بگیرد. اگر خانواده‌ای در جامعه نباشد، همه‌ی تربیت‌های بشری و همه‌ی نیازهای روحی انسان‌ها ناکام خواهد ماند؛ زیرا طبیعت و ساخت بشری این‌گونه است که جز در آغوش خانواده و در محیط خانواده و در آغوش پدر و مادر، آن تربیت سالم و کامل و بی‌عیب و بی‌عقده و آن بالندگی لازم روحی پیدا نخواهد شد. انسان زمانی از لحاظ روحی و عاطفی صحیح و سالم و کامل بار خواهد آمد که در خانواده بار بیاید و در خانواده تربیت شود. اگر محیط زندگی آرام و مناسبی در خانواده حکم فرما باشد، می‌توان خاطر جمع شد که فرزندان از لحاظ ساختار عاطفی و روانی سالم هستند. در خانواده، سه دسته انسان اصلاح می‌شوند؛ یکی مردها که پدران این خانواده هستند، یکی زن‌ها که مادران این خانواده‌اند و دیگر کودکان که نسل بعدی این جامعه هستند.»