امام معنویت را در این دنیا زنده کرد، مثل یک چهره ی معنوی درخشید. با هیچ کدام از رهبرهای دنیا قابل مقایسه نبود؛ هیچ کدام. فقط با پیغمبران قابل مقایسه بود، با اولیای معصومین قابل مقایسه بود؛ شاگرد آنها بود دنبالهرو آنها بود؛ فقط با آنها قابل مقایسه بود. خب این رهبران سیاسی را ما دیدهایم، میشناسیم. تاریخ مبارزات ملتها و رهبرانشان را بنده با دقت نگاه کردهام. اصلاً حیف است که اگر ما به امام میگوییم رهبر به آنها هم بگوییم رهبر. اگر به آنها میگوییم رهبر، به امام نباید بگوییم رهبر. چیز دیگر باید بگوییم اصلاً از آن جنس نبود. از خمیرهی انبیا بود و خیلی مشکل است توصیف و ترسیم چهرهی آن عزیز خدا و عزیز بندگان صالح خدا. امام کار را برای خدا انجام داد. از اوّل، هر چه که احساس میکرد تکلیف الهی او است آن را انجام میداد. از فداکاری در این راه، امام ابا نکرد. از شروع مبارزات در سال ۱۳۴۱، امام این جور عمل کرد؛ با تکلیف پیش رفت به مردم و مسئولین هم این درس را بارها گفت و تکرار کرد که آنچه مهم است، تکلیف است. ما تکلیف را انجام میدهیم ترتب نتیجه بر کار ما دست خدا است. این راهی که امام دنبال میکرد و این کار سنگین او، این بار عظیم باری نیست که فقط با عقل و درایت و قوت بدنی و قوت سیاسی پیش برود این را بدانید؛ هر انسانی هر چه از لحاظ جسمانی و عقلی و سیاسی قوی باشد آن بار را نمیتواند بردارد؛ آن بار یک چیز دیگری میخواهد که امام آن را داشت و آن عبارت است از خلوص و صفای بین خود و خدا. چهاردمین جلد از مجموعه رهنامه مشتمل بر بیانات رهبر معظم انقلاب در رابطه با ابعاد مکتب و شخصیت عارف واصل و پیر طریق «امام خمینی (قدس سره)» میباشد.
در ادامه برشی از این کتاب را میخوانید:
امام عزیز ما آن قلب منوّر و نورانی و آن زبان گویای حقایق از اول گفته بود که این راه، راه سختی است؛ سختی دارد، ترور دارد، فشار دشمن دارد، تبلیغات دارد، هر چه اتفاق افتاد، ما دیدیم که پیشگویی آن حکیم الهی منوّر القلب درست درآمد؛ پس راه، راه درستی است. ایمان مردم لحظه به لحظه عمیقتر شد. فقاهت ما پایههای بسیار مستحکمی داشته و دارد فقاهت شیعه یکی از محکمترین فقاهتها و متکی به قواعد و اصول و مبانی بسیار مستحکمی است. امام عزیزمان این فقه مستحکم را در گسترهای وسیع و با نگرشی جهانی و حکومتی مورد توجه قرار داد و ابعادی از فقه را برای ما روشن کرد که قبل از این روشن نبود.
نظرات