کتاب «دوران داوری» نوشته حامد روایتی از زندگی فیلسوف معاصر ایران زمین رضا داوری اردکانی است که در 1312 متولد شد و به تازگی وارد دهمین دهه از عمرش گشته است. اردکانی در دوران نوجوانی علاقه شگفتی به کتاب و ادبیات پیدا کرد و آثار سترگ ایران و جهان را مطالعه نمود. پس از تحصیل در دانشسرای اصفهان چندین سال معلمی نمود و پس از کودتای 28 مرداد در طلب سیراب نمودن اندیشه‌اش به تحصیل مجدد روی آورد و پس از هجرت به تهران با بسیاری از بزرگان فلسفه و ادب ایران در آن دوره تاریخی دمخور گشت. بیش از همه با احمد فردید در ارتباط بود و از اندیشه‌های هایدگر تاثیر فراوانی پذیرفت. چندین سال نیز در اروپا به تحصیل فلسفه پرداخت اما رساله دکترا خود را در نزد دکتر حسن نصر در دانشگاه تهران نوشت و به عضویت هیات علمی همین دانشگاه درآمد. او را از برجسته‌ترین اندیشمندان انقلاب اسلامی می‌دانند که در تالیفات خود به بررسی فلسفی مساله انقلاب و وضعیت ایران پس از آن پرداخته است. او پس از چهل سال حضور در دانشگاه تهران در سال 1386 از دانشگاه بازنشست شد اما پس از آن نیز به تالیف و تدریس ادامه داد. این کتاب با بیانی روان و داستانی به زندگی و فعالیت‌های علمی این اندیشمند برجسته می‌پردازد که برخلاف دیگر اندیشمندان از جامعه خود فاصله نگرفت و بساط اندیشه‌ورزی را پیرامون مسائل روز جامعه طرح می‌نمود.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

رضا داوری اردکانی از زمانی که به عنوان استادیار به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد تا پایان نظام شاهنشاهی در زمستان ۱۳۵۷، تنها به تدریس در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران اکتفا کرد. اما ماجرای داوری پس از این دوره وارد مرحله تازه‌ای می‌شود. ابتدا از همان آغاز جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ تا اعلام انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۰ به مدت دو سال رئیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران می‌شود و بر صندلی‌ای تکیه می‌زند که مدت کوتاهی در گیرودار پیروزی انقلاب و تأسیس جمهوری اسلامی «ابوالقاسم امشه‎‌ای» بر آن تکیه زده بود محسن جهانگیری سال‌ها بعد و در مراسم تقدیر از رضا داوری اردکانی در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی از پر جرئتی داوری در پذیرش ریاست دانشکده ادبیات در بحبوحه ماجراهای پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ سخن به میان آورد و به این نکته اشاره کرد که داوری ضمن اعمال یک سنخ خاص از بی‌غرضی با متانتی مثال زدنی دانشکده را تا پیش از تعطیلی به مناسبت انقلاب فرهنگی اداره کرد.