کتاب ثروتمندترین کشور دنیا هستیم اثر برنی سندرز، با ترجمه‌ی امیرپرویز علی‌آبادی و مونا حجّیجو، مجموعه‌ای از سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های این سناتور معروف آمریکایی است که به نقد و بررسی چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایالات متحده می‌پردازد. سندرز در این اثر به‌طور خاص به شکاف‌های عمیق اجتماعی و اقتصادی در آمریکا اشاره می‌کند، جایی که ثروت در دستان اقلیت کوچکی از ثروتمندان متمرکز شده و اکثریت مردم از امکانات و فرصت‌های لازم برای رشد برخوردار نیستند.

سندرز، با استفاده از داده‌ها و آمارهای واقعی، وضعیت کنونی آمریکا را زیر ذره‌بین می‌برد و به بررسی بحران‌های اقتصادی ناشی از فساد در سیستم مالی و نابرابری‌های اجتماعی می‌پردازد. او به‌طور مداوم بر لزوم اصلاحات بنیادین و تغییر در سیاست‌های حاکم تأکید می‌کند و از ضرورت برقراری عدالت اجتماعی در این کشور می‌گوید.

یکی از نکات کلیدی کتاب این است که سندرز معتقد است در صورت بهره‌برداری بهینه از منابع کشور، آمریکا قادر است جایگاه بهتری در عرصه جهانی پیدا کند. او همچنین به اهمیت مدیریت صحیح منابع انسانی و طبیعی و برخورداری از نظام اقتصادی عادلانه‌تر تأکید می‌کند.

این اثر را انتشارات راه یار منتشر کرده است.

کتاب ثروتمندترین کشور دنیا هستیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب نه تنها برای علاقه‌مندان به مسائل اقتصادی و سیاسی، بلکه برای کسانی که نگران وضعیت اجتماعی و اقتصادی جوامع مدرن هستند و به دنبال تغییرات جهانی واقعی می‌باشند، بسیار مفید است. مطالعه‌ی ثروتمندترین کشور دنیا هستیم به ویژه برای کسانی که به دنبال پاسخ‌های منطقی به چالش‌های اجتماعی و اقتصادی معاصر هستند، توصیه می‌شود.

در برشی از کتاب ثروتمندترین کشور دنیا هستیم می‌خوانیم:

مردم آمریکا عصبانی‌اند. عصبانی هستند چون مجبورند در شرایط بدترین رکود اقتصادی دوران زندگی مان به سر ببرند، آن هم با بیکاری سربه فلک کشیده با میلیون ها نفر که خانه و پس انداز زندگی‌شان را از دست داده‌اند.

آنها عصبانی‌اند که نمی‌توانند یک بازنشستگی نجیبانه و محترمانه داشته باشند؛ از اینکه نمی‌توانند هزینه دانشگاه فرزندانشان را تأمین کنند. از اینکه از پس هزینه بیمه سلامت‌شان بر نمی‌آیند و در برخی موارد حتی نمی‌توانند غذای کافی برای سیر کردن خانواده‌شان بخرند.

آنها عصبانی‌اند چون می‌دانند که این رکود به خاطر طبقه متوسط و خانواده‌های کارگر این کشور ایجاد نشد. این رکود به خاطر معلمان آتش نشانان و افسران پلیس و اتحادیه‌های آنها که در سراسر کشور به آنها حمله می‌شود، به وجود نیامد این رکود به خاطر کارگران ساختمانی، کارگران کارخانه ها پرستارها یا پرستاران کودک ایجاد نشد

این رکود به خاطر حرص طمع و رفتار غیرقانونی که در «وال استریت» جریان دارد، اتفاق افتاد؛ و آنچه مردم را خشمگین می‌کند این است که وال‌استریت هنوز هم از این فجایع عبرت نگرفته است مدیران عامل بزرگترین نهادهای مالی این کشور به جای سرمایه‌گذاری در اقتصاد مولد اشتغال‌زا و ارائه وام‌های مناسب به کسب‌وکارهای کوچک و متوسط ، بزرگترین کازینوی قمار بازی تاریخ جهان را ایجاد کرده‌اند.