سال ۱۴۰۱ پُر بود از اتفاقات تکان‌دهنده‌ای که فضای سیاسی و اجتماعی کشور را متزلزل کرد و اضطراب را در سطح عمومی به شکل چشم‌گیری بالا برد. پس از تجمعاتی که در اواخر تابستان این سال صورت گرفت و منجر به کشته و زخمی شدن انسان‌های بسیاری شد، جهت‌گیری رسانه‌ها و صداوسیما نیز تغییر کرد و برای نشان دادن واقعیت‌ها، تلاش بیشتری شد. یکی از کارهای فرهنگی که در این باره انجام شد کتاب «بدون روتوش با دهه هشتادی‌ها» است که به قلم یکی از مجریان شناخته‌شده کشور به چاپ رسیده است. «امیرحسین ثابتی» مجری برنامه جهان‌آرا در شبکه افق، در گیرودار همین اتفاقات و در بحبوحه دنبال کردن اخبار داخلی و خارجی بود که از طرف یکی از مدارس دخترانه کشور دعوت به سخنرانی شد. او این مسئله را یک فرصت دید تا با نسل نوجوان، که در وقایع اخیر توسط برخی از رسانه‌ها پررنگ‌تر شده و عامل اصلی اعتراضات معرفی شدند، دیدار و گفتگویی داشته باشد. این کتاب حاصل پرسش و پاسخ‌های دانش‌آموزان دهه هشتادی از شش دبیرستان دخترانه مختلف با امیرحسین ثابتی است؛ سوال‌هایی که نویسنده از مخاطبانش خواسته بدون خودسانسوری و ترس مطرح کنند تا درمورد آن به بحث بپردازند. در بین این سوال‌ها مسائلی مانند «حجاب، دین، آزادی، عدالت، وطن‌پرستی، توطئه، خانواده و ایدئولوژی» مطرح می‌شوند و در خلال پاسخ دادن به این مسئله‌ها، نویسنده فهمیده که این نسل، نسل متفاوت و عجیبی نیست؛ بلکه تبلیغات غربی‌ها باعث شده این باور در بین مردم رایج شود و با ایجاد شکاف بین آن‌ها و نسل‌های قبلی، کمتر و کمتر مکالمه موثر با آن‌ها شکل گرفته است.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانیم:

« + به نظر شما گشت ارشاد کار درستی بود؟ واقعاً با گشت ارشاد می‌شود وضع حجاب را بهتر کرد؟

  - بزرگ‌ترین اشکال گشت ارشاد این بود که یک کار نمایشی بود نه واقعی! چرا می‌گویم نمایشی؟ چون در تهران چند میلیون نفری نمی‌شود با ۵ عدد ون گشت ارشاد وضع حجاب را بهتر کرد. یعنی اگر فرض کنیم با مدل گشت ارشاد و ون هم می‌شد وضع حجاب را بهتر کنیم، حتماً ۵ تا ون جوابگوی تهران چند میلیونی نبود! اما متأسفانه نگاه برخی مسئولان این بود که برای رفع تکلیف و دادن گزارش، بگویند ما داریم یک کاری انجام می‌دهیم. اما مسأله مهم‌تر از نمایشی بودن گشت ارشاد، این بود که طبقاتی بود. یعنی در بسیاری از مراکزی که محل اصلی فساد بود حضور نداشت اما در مقابل مترو حاضر بود. در یک مدرسه دیگر هم در این باره مفصل صحبت کردم و گفتم که درست کردن وضعیت حجاب یک سیاست راهبردی و یک‌دست می‌خواهد، نه سیاست‌های کاریکاتوری. متأسفانه گشت ارشاد یک بخشی از یک کاریکاتور بود، نه یک سیاست درست و واحد. اما این را فراموش نکنیم که پلیس مسئول درست کردن وضع حجاب نیست! پلیس مسئول نگهبانی از یک خط قرمز است. مسئول درست کردن وضع حجاب و اخلاق جامعه، رسانه‌ها هستند. الگوسازان هستند. پلیس وظیفه دارد اگر کسی در جایی یک خط قرمزی را رد کرد و مثلاً عریان شد یا کشف حجاب کرد، آنجا وارد میدان شود. کما اینکه مثلاً در بحث مبارزه با مواد مخدر، وظیفه فرهنگ‌سازی، آگاه‌سازی و رشد فکری جامعه برای عدم استفاده از مواد مخدر با رسانه‌ها و دستگاه‌های فرهنگی است؛ اما اگر به هر دلیلی یک نفر خواست مواد را وارد کند و یا خرید و فروش کند، اینجا دیگر پلیس باید وارد شود.»